Hipoteza telomowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hipoteza telomowa – pogląd zakładający, że wszystkie organy sporofitu roślin wyższych (mszaków, paprotników i nasiennych) powstały w toku ewolucji z przekształcenia pierwotnego dychotomicznego układu telomów — końcowych odgałęzień widlasto rozgałęzionego, bezlistnego pędu, występujących między innymi u kopalnych ryniofitów (Rhyniophytina). Hipoteza zakłada, że w roślinie posiadającej dwa pędy, jeden z nich przewyższył drugi, następnie rozrósł się na odgałęzienia boczne, które z czasem zrosły się tworząc liście.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J.Balerstet; W. Lewiński 'Biologia 1 – zakres rozszerzony' wyd. II. Wydawnictwo Pedagogiczne Operon, Gdynia 2003
  • Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski: Botanika Morfologia. Wyd. t. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 194. ISBN 83-01-13946-3.