Hołoblewszczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hołoblewszczyzna
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

oszmiański

Sielsowiet

Holszany

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Hołoblewszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Hołoblewszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Hołoblewszczyzna”
Ziemia54°12′44″N 26°04′00″E/54,212222 26,066667

Hołoblewszczyzna – dawny folwark i majątek. Tereny, na których były położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Holszany.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów folwark w gminie Holszany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[1]. W 1905 roku liczył 37 mieszkańców, 286 dziesięcin, własność Bronowskiego[2].

W latach 1921–1945 folwark i majątek leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Holszany.

W 1931 folwark w 1 domu zamieszkiwało 6 osób, majątek w 2 domach - 29 osób[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Holszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Holszanach[4].

Dwór Hołoblewszczyzna Bronowskich[edytuj | edytuj kod]

Najprawdopodobniej na początku XIX wieku Bronowscy wznieśli tu drewniany, parterowy dwór, który przetrwał do II wojny światowej. Był to dom zbudowany na planie prostokąta, tynkowany na biało z wysokim, gontowym dachem naczółkowym. Wejście stanowił ganek o dwóch parach smukłych kolumn podtrzymujących trójkątny szczyt[5].

Obok stał co najmniej tak stary, niewielki, parterowy, drewniany świron, stojący na wysokiej kamiennej o podobnym jak dwór dachu naczółkowym z galeryjką od strony dziedzińca, składającą się z pięciu kolumienek i pilastrów podpierających wystający daszek[5].

Dziś po dworze i folwarku nie ma śladu na zaoranym polu.

Majątek Hołoblewszczyzna został opisany w 4. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hołoblewszczyzna, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 567.
  2. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 225
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 32.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 528.
  5. a b c Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 4: Województwo wileńskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 120–121,

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]