Hol (wędkarstwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hol (holowanie) – faza łowienia ryb w wędkarstwie, rozpoczynająca się zacięciem, a kończąca lądowaniem.

Holowanie polega na przyciągnięciu ryby z zachowaniem w miarę stałego napięcia żyłki (utrzymaniu nieprzerwanego kontaktu ze zwierzęciem) i na prowadzeniu ryby z dala od wszelkich przeszkód, co zapobiega zerwaniu lub zaplątaniu żyłki. Hol może odbywać się w głębi wody (dotyczy to zwłaszcza łososiowatych) lub przy jej powierzchni (np. węgorz lub mniejsze karpiowate). Holowanie dzielone jest także na siłowe (intensywne) lub z uchodzeniem (zmęczeniem) ryby, aż do momentu kiedy może ona lądować bez szkody dla zestawu wędkarskiego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Komar, Słownik wędkarski, Graf-Punkt, Warszawa, 1993, s.67-68, ISBN 83-86091-01-0