Automolus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hyloctistes)
Automolus[1]
Reichenbach, 1853[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – liściak okularowy (A. ochrolaemus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

garncarzowate

Podrodzina

liściowce

Rodzaj

Automolus

Typ nomenklatoryczny

Sphenura sulphurascens M.H.C. Lichtenstein, 1822 (= Anabates leucophthalmus Wied, 1821)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Automolusrodzaj ptaków z podrodziny liściowców (Philydorinae) w rodzinie garncarzowatych (Furnariidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w krainie neotropikalnej – południowym Meksyku, Ameryce Centralnej i Południowej[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 16–20 cm; masa ciała 24–46 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Automolus: gr. αυτομολος automolos „zbieg, dezerter”, od αυτομολεω automoleō „być zbiegiem”[6].
  • Hyloctistes: gr. ὑλη hulē „las, obszar lesisty”; κτιστης ktistēs „osadnik, kolonista”, od κτιζω ktizō „zaludnić, zbudować”[7]. Gatunek typowy: Philydor virgatus Lawrence, 1867.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Automolus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie: Icones Synopsis Avium. Cz. 10. Dresden: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1853, s. 173. (niem.).
  3. R. Ridgway. New genera, species and subspecies of Formicariidae, Fumariidae, and Dendrocolaptidae. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 22, s. 72, 1909. (ang.). 
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ovenbirds, woodcreepers. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-27]. (ang.).
  5. V. Remsen: Family Furnariidae (Ovenbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 8: Broadbills to Tapaculos. Barcelona: Lynx Edicions, 2003, s. 332, 345–347. ISBN 84-87334-50-4. (ang.).
  6. Automolus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-14] (ang.).
  7. Hyloctistes, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-14] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Philydorinae Sclater,PL & Salvin, 1873 - liściowce (wersja: 2020-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-27].
  9. B.G. Freeman & G.A. Montgomery. Using song playback experiments to measure species recognition between geographically isolated populations: A comparison with acoustic trait analyses. „The Auk”. 134 (4), s. 857–870, 2017. DOI: 10.1642/AUK-17-63.1. (ang.). 
  10. K.J. Zimmer. Species limits in olive-backed foliage-gleaners (Automolus; Furnariidae). „The Wilson Journal of Ornithology”. 114 (1), s. 20–37, 2002. DOI: 10.1676/0043-5643(2002)114%5B0020:SLIOBF%5D2.0.CO%3B2. (ang.). 
  11. K.J. Zimmer. The White-eyed Foliage-gleaner (Furnariidae: Automolus) is two species. „The Wilson Journal of Ornithology”. 120 (1), s. 10–25, 2008. DOI: 10.1676/06-167.1. (ang.).