Przejdź do zawartości

Ludwig Reichenbach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1793
Lipsk

Data i miejsce śmierci

17 marca 1879
Drezno

Zawód, zajęcie

botanik, ornitolog

Uczelnia

Uniwersytet w Lipsku

podpis

Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach (ur. 8 stycznia 1793 w Lipsku, zm. 17 marca 1879 w Dreźnie) – niemiecki botanik i ornitolog. Jako pierwszy zlecił Leopoldowi Blaschce wykonanie zestawu morskich bezkręgowców w celach edukacyjnych i wystawowych. Kolekcja zyskała potem sławę jako zbiór szklanych zwierząt morskich, później powstały Szklane Kwiaty.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ludwig Reichenbach urodził się w Lipsku. Był synem Johanna Friedricha Jakoba Reichenbacha, autora pierwszego słownika grecko-niemieckiego (1818). Studiował medycynę oraz nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Lipsku. W 1820 wybrany został na dyrektora muzeum przyrodniczego w Dreźnie oraz profesora Akademii Medycznej w Dreźnie; w mieście tym pozostał na wiele lat.

Szklane modele zwierząt morskich

[edytuj | edytuj kod]
Modele ukwiałów Blaschki

Jako dyrektor drezdeńskiego muzeum przyrodniczego Reichenbach natknął się na nierozwiązywalny wówczas problem eksponatów morskich bezkręgowców. Zwierzęta i rośliny lądowe nie stanowiły problemu, jako że było rzeczą dość prostą wypchać je i ustawiać w naturalnych pozycjach, by przyciągnąć zwiedzających. Bezkręgowce ze swej natury stanowiły problem[1]. W XIX wieku jedyną stosowaną metodą ich przedstawiania było zatapianie ich w słoiku z alkoholem[2]. Z czasem stawały się one jednak bezbarwną, galaretowatą masą, o znikomej wartości edukacyjnej. Reichenbach chciał uzyskać trójwymiarowe barwne modele przypominające żywe zwierzęta i nieniszczejące wraz z upływem czasu[3]. W 1863 natknął się na ekspozycję złożoną bardzo dokładnie wykonanych modeli kwiatów Leopolda Blaschki, artysty w szkle, będącą częścią wystawy Kamila Rohana[2][4]. To właśnie on zapoznał Reichenbacha z Leopoldem Blaschką[5][6].

Model meduzy Blaschki

Urzeczony pracami Blaschki i znalezieniem rozwiązania swojego problemu Reichenbach w 1863[7] przekonał artystę do opracowania modeli 12 ukwiałów[8][4][6]. Były doskonale podobne do naturalnych [ukwiałów][9]. Reichenbach przekonał Blaschkę do porzucenia rodzinnego biznesu tworzenia luksusowych wyrobów szklanych i rozpoczęcie sprzedaży modeli morskich bezkręgowców do muzeów, akwariów, uniwersytetów i prywatnych kolekcjonerów[7][4]. Porada Reichenbacha okazała się być dla artysty korzystna, zarówno pod względem ekonomicznym, jak i naukowym[10]. Później podobne zadanie zlecił – bez wiedzy Reichenbacha – profesor na Uniwersytecie Harwardzkim George Lincoln Goodale[11]. Powstała wówczas kolekcja znana jako Szklane Kwiaty[3].

Sześć pierwszych modeli ukwiałów kupionych przez Reichenbacha oraz pozostała część pierwszej z kolekcji została zniszczona podczas bombardowania Drezna[8].

Późniejsza kariera

[edytuj | edytuj kod]

Reichenbach ufundował drezdeńskie ogrody botaniczne oraz pomógł w ufundowaniu ogrodu zoologicznego w Dreźnie. Kolekcje zoologiczne w muzeum zostały zniszczone niemal doszczętnie podczas pożaru w 1849, jednak Reichenbach w przeciągu kilku lat uzupełnił je. Kolekcja z tamtych lat stanowi podwaliny dla współczesnej kolekcji. Reichenbach był również autorem prac naukowych i ilustratorem w dziedzinie botaniki. Do jego prac zaliczają się Iconographia Botanica seu Plantae criticae (1823–32, 10 tomów) oraz Handbuch der speciellen Ornithologie (1851–54).

Standardową skróconą formą autora, używaną do wskazania przy cytowaniu nazw botanicznych, jest Rchb.[12].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Reichenbacha upamiętniono w nazwach naukowych kilku taksonów z królestwa roślin i zwierząt, jak fiołek leśny (Viola reichenbachiana) Jord. ex Bor. (syn. V. sylvatica (Hartm.) Fr. ex Hartm. i V. sylvestris Lam. p.p.), Echinocactus reichenbachii, nektarnik nigeryjski (Anabathmis reichenbachii). Przy nazwach taksonów roślinnych Reichenbach oznaczany jest skrótem Rchb[13]. Ludwig Reichenbach był ojcem Heinricha Gustava Reichenbacha, specjalisty w dziedzinie storczykowatych.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]
Pomnik Ludwiga Reichenbacha na Trinitatisfriedhof w Dreźnie

Reichenbach zmarł w 1879, pochowany został na Trinitatisfriedhof w Dreźnie. Grób został opróżniony po wygaśnięciu prawa do użytkowania ziemi. Administracja cmentarza nie przyznała kolejnego miejsca pochówku, jednak z inicjatywy członków Muzeum Historii Naturalnej Senckenberg 11 sierpnia 2011 na cmentarzu odsłonięto tablicę upamiętniającą Reichenbacha.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Lepidoptera Jenaische Allgemeine Literatur-Zeitung (1817)
  • Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach: Conspectus regni vegetabilis per gradus naturales evoluti. Leipzig: Carolum Cnobloch, 1828. (łac.).
  • Flora germanica excursoria (1830–32, dwa tomy)
  • Flora exotica (1834–36)
  • Flora germanica exsiccata (1830–45)
  • Übersicht des Gewächsreichs und seiner natürlichen Entwickelungsstufen (1828)
  • Handbuch des natürlichen Pflanzensystems (1837)
  • Das Herbarienbuch (1841)
  • Abbildung und Beschreibung der für Gartenkultur empfehlenswerten Gewächse (1821–26, 96 tablic barwnych)
  • Monographia generis Aconiti (1820, with 19 plates)
  • Illustratio specierum Aconiti generis (1823–27, 72 tablice barwne)
  • Iconographia botanica s. plantae criticae (1823-1832, 1000 tablic barwnych)
  • Iconographia botanica exotica (1827–30)
  • Regnum animale (1834–36, z 79 tablicami barwnymi)
  • Deutschlands Fauna (1842, dwa tomy)
  • Vollständigste Naturgeschichte des In- und Auslandes (1845–54, dwie części w dziewięciu tomach, ponad 1000 tablic barwnych)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Blaschka Invertebrate Models. Cornell University Library Digital Collections. [dostęp 2018-04-27]. (ang.).
  2. a b The Blaschka Archive. Corning Museum of Glass. [dostęp 2018-04-27]. (ang.).
  3. a b Harvard University Herbaria and Botany Libraries
  4. a b c Leopold + Rudolf Blaschka {...} The Glass Aquarium {...}. Design Museum. [dostęp 2018-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 kwietnia 2014)].
  5. Susan M. Rossi-Wilcox & David Whitehouse: All About Glass – Corning Museum of Glass. W: rawing upon Nature: Studies for the Blaschkas’ Glass Models. Corning Museum of Glass, 2007.
  6. a b Julie Leibach: A Tale of Two Glassworkers and Their Marine Marvels – Science Friday. Science Friday, 13 maja 2016. [dostęp 2018-04-27]. (ang.).
  7. a b Förderverein "Naturwissenschaftliche Glaskunst Blaschka-Haus e. V". (The Promotional Association "Scientific Glass Art – Blaschka-Haus e. V."). Urania-dresden.de. [dostęp 2018-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-09-10)]. (ang.).
      Short title: "Blaschka – English version". Translation by Peter Silbernagl. Lead sentence: "In September 2000, an association was founded in Dresden-Hosterwitz with the aim of establishing a museum-type memorial for the work of Leopold and Rudolf Blaschka and to treasure the memory of those two glass-artists."
      Earliest English-language title: The Association "Naturwissenschaftliche Glaskunst – Blaschka-Haus e.V.". Johanna Dühning, Chairman of the Association; translation by Benjamin Pentzold ().
  8. a b Museum of Natural History Berlin, Historical collection of pictures and writings – Katalog über Blaschka's Modelle, L. Blaschka, Dresden, 1885
  9. FRAGILE LEGACY: THE MARINE INVERTEBRATE GLASS MODELS OF LEOPOLD AND RUDOLF BLASCHKA. Corning Museum of Glass. [dostęp 2018-04-27]. (ang.).
  10. Blaschkas Around the World. Corning Mseum of Glass. [dostęp 2017-04-27]. (ang.).
  11. National Academy of Sciences Biographical Memoir
  12. Reichenbach, Heinrich Gottlieb Ludwig (1793-1879). International Plant Names Index. [dostęp 2023-07-09].
  13. R. K. Brummitt, C. E. Powell: Authors of Plant Names. Royal Botanic Gardens, Kew, 1992. ISBN 1-84246-085-4. (ang.).