Przejdź do zawartości

Ija Andruszczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ija Andruszczak
Ія Андрущак
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ija Rafaeliwna Andruszczak

Data i miejsce urodzenia

13 marca 1987
Leningrad

Obywatelstwo

Ukraina

Wzrost

168

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz-1 Chmielnicki
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003–2006 Łehenda Czernihów 35 (15)
2007–2011 Żytłobud-1 Charków 51 (14)
2009–2011 Olimpik Dniepropetrowsk (futsal) 51 (14)
2012–2013 Kubanoczka Krasnodar 13 (1)
2013–2016 Zwiezda-2005 Perm 61 (3)
2017–2018 Żytłobud-1 Charków 24 (0)
2019–2023 Żytłobud-2 Charków/Worskła Połtawa 41 (7)
W sumie: 276 (54)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2011  Ukraina U-19 10 (0)
2010–2021  Ukraina 58 (2)
W sumie: 68 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2023–2024 Worskła Połtawa U-19
2024– Worskła-2 Połtawa
  1. Aktualne na: 27 czerwca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 27 czerwca 2024.

Ija Rafaeliwna Andruszczak, ukr. Ія Рафаелівна Андрущак (ur. 13 marca 1987 w Leningradzie) – ukraińska piłkarka i futsalistka, grająca na pozycji pomocnika, reprezentantka Ukrainy, trenerka piłkarska.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Matka z zawodu jest inżynierem, która po ukończeniu studiów w Petersburgu przeniosła się do Chmielnickiego. W wieku czternastu lat zaczęła grać w piłkę nożną w Szkole Sportowej nr 1 w Chmielnickim, gdzie jej trenerką była Ołena Mychajło. W 2003 rozpoczęła zawodową karierę klubową w seniorskiej drużynie Łehenda Czernihów, skąd w 2007 przeniosła się do Żytłobud-1 Charków. Również grała w drużynie futsalowej Olimpik Dniepropetrowsk. Na początku 2012 roku wraz z inną Ukrainką Darią Woroncową wyjechała do Rosji, gdzie została zawodniczką Kubanoczki Krasnodar. Po półtora roku dołączyła do klubu Zwiezda-2005 Perm. Wiosną 2017 zawodniczka wróciła do ojczyzny, do Żytłobud-1 Charków. 28 marca 2019 podpisała kontrakt z Żytłobud-2 Charków, który w 2022 zmienił nazwę na Worskła Połtawa[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

24 października 2010 roku zadebiutowała w seniorskiej kadrze narodowej w przegranym 0:3 meczu towarzyskim z Rosją[2]. Wcześniej broniła barw juniorskiej reprezentacji U-19.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

8 listopada 2023 roku została mianowana na stanowisko głównego trenera męskiej juniorskiej drużyny Worskła Połtawa U-19[3]. 14 czerwca 2024 awansowała na prowadzenie drugiej drużyny Worskły[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Łehenda Czernihów
  • mistrz Ukrainy (1): 2005
  • wicemistrz Ukrainy (2): 2004, 2006
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (1): 2005
  • finalista Pucharu Ukrainy (3): 2003, 2004, 2006
Żytłobud-1 Charków
  • mistrz Ukrainy (3): 2008, 2011, 2017/18
  • wicemistrz Ukrainy (4): 2007, 2009, 2010, 2017
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (5): 2007, 2008, 2010, 2011, 2017/18
  • finalista Pucharu Ukrainy (1): 2009
Olimpik Dniepropetrowsk (futsal)
Zwiezda-2005 Perm
  • mistrz Rosji (2): 2014, 2015
  • wicemistrz Rosji (2): 2013, 2016
  • zdobywca Pucharu Rosji (3): 2013, 2015, 2016
Żytłobud-2 Charków/Worskła Połtawa
  • mistrz Ukrainy (2): 2019/20, 2022/23
  • wicemistrz Ukrainy (2): 2018/19, 2020/21
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (3): 2019/20, 2020/21, 2021/22

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Житлобуд-2" стає "Ворсклою". wfpl.com.ua, 2022-09-10. [dostęp 2024-06-27]. (ukr.).
  2. Протокол матчу: росія - Україна. womensfootball.com.ua, 2010-10-24. [dostęp 2024-06-27]. (ukr.).
  3. Ія Андрущак очолила «Ворсклу» U-19. vorskla.com.ua, 2023-11-08. [dostęp 2024-06-27]. (ukr.).
  4. Історичне рішення. Команду Другої ліги вперше очолить жінка. ua-football.com, 2024-06-14. [dostęp 2024-06-27]. (ukr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]