Immunocytochemia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metoda
Zastosowanie

wykrywanie i lokalizacja składników komórek i tkanek na zasadzie antygen–przeciwciało

Metoda

Immunocytochemia

Zabarwienie wybranych struktur

Immunocytochemia – metoda wykrywania i lokalizacji składników komórek i tkanek na zasadzie antygen–przeciwciało. Przeciwciało jest białkiem syntetyzowanym przez zwierzęta i ludzi w odpowiedzi na obecność obcej substancji, zwanej antygenem. Białka te mają zdolność swoistego rozpoznania antygenu i wiązania się z jego determinantami antygenowymi (grupami rozpoznawanymi przez przeciwciało) poprzez antydeterminantę zlokalizowaną w obrębie fragmentu Fab. Przeciwciała (zwane również immunoglobulinami) mają swoiste powinowactwo do antygenów, które wywołują ich syntezę. Efektywnymi antygenami są białka, polisacharydy i kwasy nukleinowe.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

David J. Dabbs: Diagnostic immunohistochemistry: theranostic and genomic application. Philadelphia: Saunders Elsevier, 2010. ISBN 1-4160-5766-8.