Indyjski koń wojskowy

Indyjski koń wojskowy – rasa koni, która rozwinęła się w stadninach należących do armii w Indiach, w celu zapewnienia wierzchowców do kawalerii. U jej postaw leżą krzyżówki miejscowych koni kathiawari z australijskim Walerem, wzbogaconym krwią folblutów i koni czystej krwi arabskiej. Zwierzęta te cechuje duża wytrzymałość i odporność na trudne warunki (w Indiach panuje surowy klimat, jest tam mało trawy) oraz spokojny charakter.

Obecnie konie indyjskie są hodowane w wojskowym centrum uzupełnień w Saharanpur oraz w wojskowej stadninie Babugarh i wykorzystywane przez siły policyjne, szczególnie na terenach podmiejskich. Coraz większa liczba tych zwierząt jest wykorzystywana w klubach jeździeckich.

Jeśli chodzi o budowę ciała, rasę cechuje szlachetność i solidność. Atrakcyjny wygląd ewidentnie wskazuje na wpływ pełnej krwi angielskiej; natomiast uszy, które czasem skierowane są ku sobie, są oznaką obecności genów odziedziczonych po kathiawari.

Cechy budowy zewnętrznej

• szlachetna głowa o łagodnych oczach
• proporcjonalna, dobrze umięśniona szyja
• skośne ustawienie łopatek (idealne dla konia wierzchowego)
• głęboka klatka piersiowa
• długi, prosty grzbiet
• owalny zad
• mocne nogi

Informacje o rasie

• Nazwa: indyjski koń wojskowy (indyjski koń półkrwi)
• Miejsce pochodzenia: Indie
• Średni wzrost: od 150 do 160 cm. w kłębie
• Rodzaje maści: dowolna
• Użytkowanie: wierzchowe, juczne
• Charakter: łagodny
• Typ: gorącokrwisty

Bibliografia

• Tamsin Pickeral – Konie i kuce kompendium, Warszawa 2006 (polskie wydanie)

Linki zewnętrzne

• Opis rasy na stronie naszekonie.pl
• Opis rasy na stronie galopuje.pl. galopuje.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].