Inhibitory anhydrazy węglanowej
Inhibitory anhydrazy węglanowej – grupa leków o budowie sulfonamidowej.
Skuteczność i mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]
Są słabymi diuretykami, ich efektywność jest niewielka do 4% i utrzymuje się krótko ze względu na występujące zjawisko tolerancji i możliwość kompensacji dostarczania jonu wodorowego bez udziału anhydrazy węglanowej. Zwiększona diureza powstaje w następstwie niemożności wymiany sód-wodór, w związku z brakiem tego drugiego. Efektem jest zwiększona utrata sodu i potasu oraz wody.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Właściwości blokowania anhydrazy węglanowej tej grupy leków, są wykorzystywane poza nerkami np. w farmakologicznym leczeniu jaskry oraz choroby wysokościowej[1].
Leki należące do grupy[edytuj | edytuj kod]
- acetazolamid
- metazolamid
- brynzolamid (miejscowo w leczeniu jaskry)[1]
- dorzolamid (miejscowo w leczeniu jaskry)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ernst Mutschler: Kompendium farmakologii i toksykologii Mutschlera. Wrocław: MedPharm Polska, 2008, s. 336, 341. ISBN 978-83-60466-42-1.
