Inkardynacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inkardynacja – przypisanie (przynależność) duchownego do konkretnej instytucji kościelnej, jak diecezji, zgromadzenia zakonnego, etc.

W Kościele katolickim, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, inkardynacji dokonuje się poprzez przyjęcie święceń diakonatu, więc każdy diakon i prezbiter podlega władzy zwierzchnika (biskupa lub wyższego przełożonego) kościoła partykularnego, prałatury personalnej, instytutu życia konsekrowanego lub innego stowarzyszenia, które ma zdolność inkardynacji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kan. 265 [1]