InterContinental Amstel Amsterdam
52°21′36,0″N 4°54′21,6″E/52,360000 4,906000 nr rej. 4741[1]
| |
 Hotel InterContinental Amstel Amsterdam od strony rzeki Amstel | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Professor Tulpplein 1 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor | |
| Kondygnacje |
6 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy |
dobudowa 1 piętra (1899–1900) |
| Właściciel |
Toufic Aboukhater |
Położenie na mapie Amsterdamu  | |
Położenie na mapie Holandii  | |
Położenie na mapie Holandii Północnej  | |
| 52°21′36,0″N 4°54′21,6″E/52,360000 4,906000
| |
| Strona internetowa | |
InterContinental Amstel Amsterdam – pięciogwiazdkowy hotel w stolicy Holandii, Amsterdamie, zlokalizowany przy ulicy Professor Tulpplein. W hotelu znajduje się 55 pokoi i 24 apartamenty oraz restauracja La Rive, która w latach 1993–2016 posiadała gwiazdkę Michelina.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1863 zostały ogłoszone przez amsterdamskiego lekarza i urbanistę Samuela Sarphatiego plany budowy nowego hotelu o wysokim standardzie przeznaczonym dla międzynarodowej klienteli na brzegu rzeki Amstel. Na projektanta hotelu został wybrany Cornelis Outshoorn. Do marca 1866 sprzedano połowę udziałów w specjalnie utworzonej spółce i zdecydowano o rozpoczęciu budowy, która trwała od 26 kwietnia 1866 do 27 kwietnia 1867. Jeszcze w trakcie jej trwania zmarł 23 czerwca 1866 inicjator przedsięwzięcia dr Samuel Sarphati. W początkowym okresie działalności hotel miał poważne problemy finansowe – skromnie wyposażonych zostało tylko 25 ze 100 wybudowanych pokoi, restauracja hotelowa oferowała jedynie niewielki wybór w dań w stałej cenie (table d'hôte) i o niskiej jakości, a pokoje wynajmowali wyłącznie holenderscy goście na długie okresy. Rozważano więc jego zamknięcie. Przełom nastąpił w 1870, kiedy w hotelu otworzył praktykę lekarz rehabilitacji Johann Georg Mezger, który leczył członków rodów arystokratycznych oraz królewskich, dzięki czemu zaczęli się oni zatrzymywać w hotelu, m.in. królowa Rumunii Elżbieta, cesarzowa Austrii Elżbieta (Sisi), król Szwecji Oskar II oraz jego żona Zofia Wilhelmina Nassau. W 1888 dr Mezger wyprowadził się do Wiesbaden, jednakże hotel utrzymał renomę oraz gości. W 1892 w hotelu zmieniono oświetlenie gazowe na elektryczne. W latach 1899–1900 podwyższono hotel o jedno piętro, w 1917 wszystkie pokoje wyposażono w bieżącą ciepłą i zimną wodę. W latach 60. XX wieku podczas kapitalnego remontu hotelu usunięto większość XIX-wiecznych zdobień. W latach 1990–1992 przebudowano hotel z pierwotnych 111 pokoi na 55 pokoi i 24 apartamenty o różnym standardzie[2][3]. W 1997–1998 została wykonana renowacja fasady z odtworzeniem zaginionych rzeźb 8 lwów, zdobiących w przeszłości fasadę[4][5]. Rzeźby odtworzono na podstawie ich kopii, które znajdowały się na terenach zamku Biljoen[4]
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pierwotne plany zakładały budowę czterech skrzydeł otaczających mający przeszklone zadaszenie wewnętrzny dziedziniec, z wjazdem dla powozów od strony Sarphatistraat. Projekt elewacji był inspirowany architekturą francuskiego renesansu, natomiast projekt holu – holem hotelu Grosvenor w Londynie. Zrealizowano jedynie budowę zachodniego skrzydła położonego nad rzeką Amstel[2].
Restauracja La Rive[edytuj | edytuj kod]
Hotelowa restauracja La Rive w latach 1992–2016 posiadała co najmniej jedną gwiazdkę Michelina (w latach 1997–2000 i 2002–2005 dwie gwiazdki)[6][7][8][9][10][11][12][13][14].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Monumentenregister. Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).
- ↑ a b History. InterContinental Amstel Amsterdam. [dostęp 2019-08-04]. (ang.).
- ↑ Talea Fin: The InterContinental Amstel Hotel - Review - Amsterdam. Splash magazines. [dostęp 2015-10-01]. (ang.).
- ↑ a b History. InterContinental Amstel Amsterdam. [dostęp 2019-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-04)]. (ang.).
- ↑ Amstelhotel Amsterdam pronkt weer na opknapbeurt. Monumentaal, 2018-03-26. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).
- ↑ Historisch overzicht Michelinsterren. Misset Horeca, 2007-06-19. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Historisch overzicht Michelinsterren 1997 t/m 2000. Misset Horeca, 2012-08-06. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Historisch overzicht Michelinsterren 2001 t/m 2005. Misset Horeca, 2012-08-06. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Historisch overzicht Michelinsterren 2006 t/m 2011. Misset Horeca, 2012-04-20. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Historisch overzicht Michelinsterren 2012 – 2013. Misset Horeca, 2013-08-09. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Alle 2014 Michelin sterren in een overzicht. alle toprestaurants, 2013-11-24. [dostęp 2016-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-14)]. (niderl.).
- ↑ Michelin 2015: Totale sterrenoverzicht. Misset Horeca, 2014-11-19. [dostęp 2015-10-01]. (niderl.).
- ↑ Michelin 2016: Totale Michelinsterren-overzicht. Misset Horeca, 2015-12-07. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).
- ↑ Michelin 2017: Totale Michelinsterren-overzicht. Misset Horeca, 2016-12-12. [dostęp 2019-08-04]. (niderl.).