Przejdź do zawartości

Ischiolepta vaporariorum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ischiolepta vaporariorum
(Haliday, 1836)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki krótkoczułkie

Infrarząd

muchówki łękoryse

Nadrodzina

Sphaeroceroidea

Rodzina

Sphaeroceridae

Podrodzina

Sphaerocerinae

Rodzaj

Ischiolepta

Gatunek

Ischiolepta vaporariorum

Synonimy
  • Sphaerocera vaporariorum Haliday, 1836
  • Sphaerocera parapusilla Duda, 1920

Ischiolepta vaporariorumgatunek muchówki z rodziny Sphaeroceridae i podrodziny Sphaerocerinae.

Gatunek ten opisany został w 1836 roku przez Alexandra Henry’ego Halidaya jako Sphaerocera vaporariorum[1].

Muchówka o ciele długości od 1,5 do 2 mm. Głowa jej ma wystające przed oczy złożone czoło oraz słabo wyniesione i szeroko rozstawione listewki twarzowe. Tułów jej cechuje 6–9 ząbków na tylnym brzegu tarczki, w całości guzkowane sternopleury, a śródplecze guzkowane z wyjątkiem dwóch podłużnych pasów i pomiędzy guzkami matowe. W części środkowej śródplecza guzki ustawione są w jeden rządek liczący 3–4 guzki na szerokość. Skrzydła są krótsze i węższe niż u I. pusilla. Użyłkowanie skrzydła charakteryzuje niezakrzywiona ku przodowi żyłka medialna M1+2 oraz komórka analna dłuższa niż tylna komórka nasadowa. Przednia para odnóży ma żółte biodra. Trzecia para odnóży u samca ma silnie pogrubione uda, pozbawione guzków na spodzie nasady. Odwłok samca ma boki sternitów z grubymi i dość długimi włoskami[2].

Owad znany z Hiszpanii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Polski, Łotwy, Czech, Słowacji, Węgier, Rumunii, europejskiej części Rosji, wschodniej Palearktyki[1] i Ameryki Północnej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ischiolepta vaporariorum. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2018-06-28].
  2. a b E.P. Narchuk: Family Sphaeroceridae. W: Keys to The Insects of The European Part of The USSR vol. V Diptera and Siphonaptera part II. G.J. Bei-Bienko, George C. Steyskal (red.). Leiden, New York, København, Köln: E.J. Brill, 1989.