Ius sanguinis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 37.30.23.54 (dyskusja) o 18:00, 24 mar 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Ius sanguinis (czyt. jus sangwin-is; łac. dosłownie: prawo krwi) – jeden z dwóch sposobów wyznaczania obywatelstwa z mocy prawa. W tym przypadku dziecko nabywa obywatelstwo tego państwa, którego obywatelem jest przynajmniej jedno z rodziców. Alternatywną metodą wyznaczania obywatelstwa jest ius soli (dosłownie: prawo ziemi).

W polskim porządku prawnym tradycyjnie przyjęto zasadę prawa krwi (art. 14 ustawy o obywatelstwie polskim), jednak uzupełniająco stosuje się także zasadę prawa ziemi – gdyby dziecko urodzone na terytorium Polski nie nabywało żadnego innego obywatelstwa.

Kraje, w których obowiązuje prawo krwi, to m.in. Niemcy, Polska, Francja, Ukraina, Australia.

Zobacz też