Iwan Daragan
Iwan Michajłowicz Daragan, ros. Иван Михаилович Дараган (ur. 18 marca 1885 r. w Kaliszu, zm. 5 stycznia 1977 r. w San Francisco) – rosyjski wojskowy (podpułkownik), emigracyjny działacz kombatancki. Młodszy syn gubernatora kaliskiego Michaiła Piotrowicza Daragana[1][2].
W 1904 r. ukończył Korpus Paziów. Służył w stopniu podporucznika w lejbgwardii Pułku Ułańskiego. Następnie ukończył nikołajewską akademię sztabu generalnego. Podczas I wojny światowej służył oddziale generał-kawatermistrza w Sztabie Generalnym. Doszedł do stopnia podpułkownika. Na pocz. 1918 r. wstąpił do wojsk Białych. Objął funkcję sztabsoficera do specjalnych poruczeń w sztabie nowo formowanej Armii Północnej gen. Fiodora Arturowicza Kellera. Prawdopodobnie dostał się do niewoli bolszewickiej. Od czerwca 1919 r. przebywał w obozie specjalnym w Moskwie. Po wypuszczeniu na wolność przybył do Polski w maju 1920 r. W 1948 r. wyemigrował do Argentyny. W 1951 r. został przedstawicielem przewodniczącego Stowarzyszenia Gwardyjskiego w Argentynie. Był też przewodniczącym miejscowego oddziału Związku Paziów. Następnie przewodniczył 3 Oddziałowi Stowarzyszenia Gwardyjskiego w Argentynie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Artur Górak, Jan Kozłowski, Krzysztof Latawiec: Słownik biograficzny gubernatorów i wicegubernatorów w Królestwie Polskim (1867–1918). Lublin: Wydawnictwo UMSC, 2014, s. 114-119. ISBN 978-83-7784-475-5.
- ↑ Anna Tabaka, Maciej Błachowicz: Nieznane losy Daragana. zyciekalisza.pl. [dostęp 2015-10-15]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Siergiej W. Wołkow, Офицеры российской гвардии: Опыт мартиролога, 2002