Iwan Mularczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Mularczuk
Іван Мулярчук
Ilustracja
Imię i nazwisko

Iwan Matwijowycz Muliarczuk

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1930
Ostrożec

Data i miejsce śmierci

18 maja 2020
Tarnopol

Narodowość

ukraińska

Iwan Matwijowycz Mularczuk, ukr. Іван Матвійович Мулярчук (ur. 27 lipca 1930 w Ostrożcu, zm. 18 maja 2020 w Tarnopolu[1]) – ukraiński rzeźbiarz, członek Związku Artystów Ukrainy (1988).

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Talent do rysowania przejawiał się w dzieciństwie.

Ukończył Liceum w Ostrogu i Łucką Szkołę Artystyczną (1952), Wydział Sztuki i Grafiki w Instytucie Pedagogicznym w Krasnodarze (1967). Pracował jako nauczyciel rysunku i szkicowania w Tarnopolskiej Fabryce Sztuki Związek Artystów Ukrainy.

Od 1970 r. mieszkał w Tarnopolu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Tworzył w zakresie sztalugowej rzeźby monumentalnej, wykorzystując różne materiały: marmur, granit, piaskowiec, brąz, sztuczny kamień.

Autor około 50 pomników i ponad 180 rzeźb sztalugowych, w szczególności:

zabytki:

  • żołnierze-rybacy (1969, Temryuk, Rosja),
  • Bohater Związku Radzieckiego O. Żadowa (1985, Tarnopol),
  • T. Szewczenko (1989, wieś Wierbowiec, rejon Łanowiec; 1993, wieś Jabłonów; 1999, wieś Towste; oba – rejon husiatyński),
  • I. Błażkiewicz (1989, wieś Denisów, rejon kozowski),
  • S. Czarnecki (1991, wieś Szmańkowce, rejon czortkowski),
  • I. Franko (1992, wieś Cygany, rejon Borszczów),
  • D. Lukiyanovich (wieś Gorodnytsia),
  • naukowiec W. Simowicz (obaj w 1993 r.; wieś Hadynkowce; obaj w powiecie husiatyńskim),
  • P. Dumtsi (1999, wieś Kupchyntsi, rejon kozowski),
  • do 2000. rocznicy Narodzenia Pańskiego (2000, wieś Bila, powiat Tarnopol)
  • Niepodległość (2003, Monastyryska; 2006, wieś Romaniwka, rejon Podwołoczysk),
  • żołnierze UPA „Ochrona” (2005, wieś Sapova, rejon kozowski),
  • Bojownikom o Wolność Ukrainy (2006, w. Wasylkiwci), bp H. Chomyszyn (2008, w. Hadynkiwci; obaj – obwód husiatyński),
  • „Vitta – bogini życia” (2009, Anapa, Terytorium Krasnodarskie);

seria portretów:

  • „Tarnopol” (1970-1990);

popiersia:

  • A. Jelczaninow (1980),
  • Bohater Pracy Socjalistycznej A. Karpenko (1987),
  • T. Szewczenko (1989, wieś Horodyszcze, rejon zborowski; wszyscy – obwód tarnopolski);

kompozycje:

  • „Praca wywyższona” (1988);

tablice pamiątkowe:

  • S. Dnistryański (1991),
  • V. Stefanyk, O. Vitoshynsky (obaj – 1992; wszyscy – Tarnopol);

godło:

  • „Nauka” (Instytut Przedsiębiorczości i Biznesu Czortkowa, obwód tarnopolski, 2004).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]

  • І. Дуда, Т. Удіна: Мулярчук Іван Матвійович. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 2: К—О. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2005, s. 578–579. ISBN 966-528-199-2. (ukr.)
  • Мулярчук Іван Матвійович // Мистці Тернопільщини. Частина 1. Образотворче мистецтво: бібліографічний покажчик / департамент культури, релігій та національностей Тернопільської облдержадміністарації, Тернопільська обласна університецька наукова бібліотека; укладач Миськів В.; вступна стаття І. Дуда; керівник проєкту та науковий редактор Вітенко В.; редактор Жовтко Г., Тернопіль: Підручники і посібники, 2015, s. 358–360, ISBN 978-966-07-2936-0.