Iwan Mularczuk
Imię i nazwisko |
Iwan Matwijowycz Muliarczuk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1930 |
Data i miejsce śmierci |
18 maja 2020 |
Narodowość |
Iwan Matwijowycz Mularczuk, ukr. Іван Матвійович Мулярчук (ur. 27 lipca 1930 w Ostrożcu, zm. 18 maja 2020 w Tarnopolu[1]) – ukraiński rzeźbiarz, członek Związku Artystów Ukrainy (1988).
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Talent do rysowania przejawiał się w dzieciństwie.
Ukończył Liceum w Ostrogu i Łucką Szkołę Artystyczną (1952), Wydział Sztuki i Grafiki w Instytucie Pedagogicznym w Krasnodarze (1967). Pracował jako nauczyciel rysunku i szkicowania w Tarnopolskiej Fabryce Sztuki Związek Artystów Ukrainy.
Od 1970 r. mieszkał w Tarnopolu.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Tworzył w zakresie sztalugowej rzeźby monumentalnej, wykorzystując różne materiały: marmur, granit, piaskowiec, brąz, sztuczny kamień.
Autor około 50 pomników i ponad 180 rzeźb sztalugowych, w szczególności:
zabytki:
- żołnierze-rybacy (1969, Temryuk, Rosja),
- Bohater Związku Radzieckiego O. Żadowa (1985, Tarnopol),
- T. Szewczenko (1989, wieś Wierbowiec, rejon Łanowiec; 1993, wieś Jabłonów; 1999, wieś Towste; oba – rejon husiatyński),
- I. Błażkiewicz (1989, wieś Denisów, rejon kozowski),
- S. Czarnecki (1991, wieś Szmańkowce, rejon czortkowski),
- I. Franko (1992, wieś Cygany, rejon Borszczów),
- D. Lukiyanovich (wieś Gorodnytsia),
- naukowiec W. Simowicz (obaj w 1993 r.; wieś Hadynkowce; obaj w powiecie husiatyńskim),
- P. Dumtsi (1999, wieś Kupchyntsi, rejon kozowski),
- do 2000. rocznicy Narodzenia Pańskiego (2000, wieś Bila, powiat Tarnopol)
- Niepodległość (2003, Monastyryska; 2006, wieś Romaniwka, rejon Podwołoczysk),
- żołnierze UPA „Ochrona” (2005, wieś Sapova, rejon kozowski),
- Bojownikom o Wolność Ukrainy (2006, w. Wasylkiwci), bp H. Chomyszyn (2008, w. Hadynkiwci; obaj – obwód husiatyński),
- „Vitta – bogini życia” (2009, Anapa, Terytorium Krasnodarskie);
seria portretów:
- „Tarnopol” (1970-1990);
popiersia:
- A. Jelczaninow (1980),
- Bohater Pracy Socjalistycznej A. Karpenko (1987),
- T. Szewczenko (1989, wieś Horodyszcze, rejon zborowski; wszyscy – obwód tarnopolski);
kompozycje:
- „Praca wywyższona” (1988);
tablice pamiątkowe:
- S. Dnistryański (1991),
- V. Stefanyk, O. Vitoshynsky (obaj – 1992; wszyscy – Tarnopol);
godło:
- „Nauka” (Instytut Przedsiębiorczości i Biznesu Czortkowa, obwód tarnopolski, 2004).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Володимир Мулярчук, На 90-му році життя помер відомий тернопільський скульптор Іван Мулярчук // День, 28.5.2020.
Źródła[edytuj | edytuj kod]
- І. Дуда, Т. Удіна: Мулярчук Іван Матвійович. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 2: К—О. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2005, s. 578–579. ISBN 966-528-199-2. (ukr.)
- Мулярчук Іван Матвійович // Мистці Тернопільщини. Частина 1. Образотворче мистецтво: бібліографічний покажчик / департамент культури, релігій та національностей Тернопільської облдержадміністарації, Тернопільська обласна університецька наукова бібліотека; укладач Миськів В.; вступна стаття І. Дуда; керівник проєкту та науковий редактор Вітенко В.; редактор Жовтко Г., Тернопіль: Підручники і посібники, 2015, s. 358–360, ISBN 978-966-07-2936-0.