Jadwiga Piotrkowczykowa
| Data i miejsce urodzenia |
1560? |
|---|---|
| Małżeństwo |
Andrzej Piotrkowczyk (starszy) |
| Dzieci |
Andrzej (młodszy), Piotr, Jan, Jadwiga, Agnieszka |
Jadwiga Piotrkowczykowa (ur. ok. 1560[1] w Krakowie — zm.?) – polska poetka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się prawdopodobnie w 1560 w Krakowie w rodzinie Piotra niezamożnego mieszczanina. Otrzymała skromne i proste wychowanie i w młodym wieku została wydana za mąż za sławnego krakowskiego drukarza Andrzeja Piotrowczyka. Praca męża oraz styczność z uczonymi osobami ówczesnego czasu pozwoliły na zdobycie wykształcenia. Po wychowaniu swoich dzieci – Andrzeja (młodszego), Piotra, Jana, Jadwigi i Agnieszki – poznawszy język łaciński, pisała wiersze. Znamy jej elegię na śmierć męża Andrzeja oraz „Fawor miłości Boskiej” wydany w Krakowie w 1663. Pisała pieśni moralne i religijne również w języku polskim. Po śmierci męża prowadziła drukarnię, którą następnie przejął jej syn Andrzej.
Data jej śmierci nie jest znana.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jadwiga Prężyna [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2022-01-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- S. Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. T. XX. Warszawa: S. Orgelbrandt, 1865, s. 756. [dostęp 2022-01-01]. (pol.).
- Jan Sowiński: O uczonych Polkach. Krzemieniec i Warszawa: N. Glucksberg, 1821, s. 25-26.