Przejdź do zawartości

Jakub Wąsik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakub Wąsik
Ilustracja
„Kapral” Jakub Wąsik ze swoimi opiekunami w styczniu 1915
„kapral”kapral
Data urodzenia

ok. 1904

Przebieg służby
Siły zbrojne

Cesarsko-królewska Obrona Krajowa

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Jakub Wąsik (ur. ok. 1904) – polski chłopiec, na początku I wojny światowej uznany najmłodszym żołnierzem armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się około 1904 i pochodził z Bronowic Dużych[1]. Na początku I wojny światowej był sierotą po tym, jak zmarła jego matka, a ojciec zginął w walkach[1]. Podczas walk pod Krakowem w 1914 skrył się w lesie i tam został odnaleziony przez żołnierzy 28 batalionu C. K. Obrony Krajowej z Moraw[1]. Został przez nich przygarnięty i odtąd towarzyszył im w działaniach, m.in. przebywając w rowach strzeleckich i biorąc udział w kilku bitwach[1]. W kompanii otrzymał wojskowe ubranie i symbolicznie został mianowany kapralem[1]. W styczniu 1915 w prasie krakowskiej został określony najmłodszym żołnierzem armii[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Najmłodszy żołnierz. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 11, 23 stycznia 1915.