Jan Drége
Jan Antoni Drége (ur. 15 marca 1859 w Kole - zm. 23 lipca 1917 w Warszawie) – farmaceuta, menadżer, działacz społeczny.
Z wykształcenia inżynier chemik. Był właścicielem odziedziczonej po ojcu apteki w Kole, a w 1885 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie objął posadę dyrektora technicznego w fabryce mydeł Fryderyka Pulsa[1][2]. Członek Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego i Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Warszawie (1909-1910), Członek Zarządu Towarzystwa Kursów Naukowych (14 grudnia 1909 - 15 grudnia 1910)[3][4]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko reformowanym w Warszawie
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny francuskich hugenotów, którzy osiedlili się w Berlinie. Jego ojciec Jan Konrad Drège (1814–1871) w 1858 roku przeprowadził się do Polski i zawarł związek małżeński z Julią Sokołowską z Warszawy[5]. Ożeniony z Heleną z domu Frandell (1859-1922). Mieli dzieci m.in. geofizyczkę, prowadzącą badania nad magnetyzmem ziemskim Wandę Elżbietę (1887-1965) i znaną w okresie międzywojennym bibliotekarkę Helenę Julię (1888-1957). Ich syn student Wydziału Prawa Uniwersytetu Moskiewskiego Jan Michał Drege (1889-1911) zginął tragicznie 22 sierpnia 1911 podczas wędrówki w Tatrach (zob. Żleb Drège’a)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jadwiga Szulc, Eugeniusz Szulc: Cmentarz Ewangelicko‑Reformowany w Warszawie. Zmarli i ich rodziny. Warszawa 1989, s. 214-215;
- ↑ Lista członków Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Warszawie, w Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Biblioteki Publicznej w Warszawie za r. 1909. Warszawa 1910, s. 1.
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917.
- ↑ Towarzystwo Kursów Naukowych, "Kurjer Polski". R. 12, nr 347 z 16 grudnia 1909, s. 2
- ↑ Agnieszka Gołda, Helena Drège (1888–1956). Przyczynek do dziejów bibliotekarstwa dwudziestolecia międzywojennego, [w:] O etosie książki : studia z dziejów bibliotek i kultury czytelniczej, pod red. Teresy Wilkoń. Katowice 2017, s. 223