Jan Sikorski (malarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Sikorski
Ilustracja
Data urodzenia

27 grudnia 1805

Data śmierci

12 lutego 1887

Jan Sikorski (ur. 27 grudnia 1805, Drezno, zm. 12 lutego 1887, Warszawa) – malarz.

Ojcem Jana był muzyk nieznanego imienia, zatrudniony w Dreźnie. Rodzice osiedlili się w Warszawie w roku 1808 i zapisali syna do Liceum Warszawskiego, które ukończył ok. r. 1820. W latach 1821–1826 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UW u m.in. Józefa Brodowskiego i Antoniego Blanka. Po ukończeniu studiów malarskich poświęcił się pracy artystycznej, biorąc udział w wielu warszawskich wystawach sztuk pięknych i niejednokroć uzyskując medale, nagrody i pochwały. W latach 1830–1843 odbył wiele podróży zagranicznych, zwiedzając galerie obrazów. Utrzymywał się głównie jako nauczyciel rysunków i malarstwa w wielu warszawskich prywatnych i państwowych szkołach średnich, ale miał też renomę jako malarz portretowy.

O jego stosunkach rodzinnych nic nie wiadomo. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 23-3-31/32)[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: POLE GROBOWE - JAN SIKORSKI - Z BIBLIOGRAFII, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]