Jan Vroesen
Jan Vroesen (ur. 4 października 1672, zm. 1725) – holenderski prawnik, dyplomata i publicysta, syn Adriaena Vroesena, który był burmistrzem Rotterdamu.
Studiował prawo na Uniwersytecie w Utrechcie. Pracował na służbie dyplomatycznej króla Francji. Piastował funkcję członka trybunału w Brabancji. Zasiadał w radzie prowincji Brabancja (Staats-Brabant) oraz radzie miasta Haga[1]. Zaliczał się do kręgu sympatyków Barucha Spinozy. Przypisuje mu się autorstwo obrazoburczego traktatu De Tribus Impostoribus, wymierzonego przeciwko trzem religiom monoteistycznym: judaizmowi, chrześcijaństwu i islamowi[2]. Nie jest wykluczone, że brał udział w opracowaniu życiorysu Spinozy pt. "La vie et l’esprit de Spinoza"[3][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Minois, The Atheist's Bible: The Most Dangerous Book That Never Existed, University of Chicago Press 2012.
- ↑ S. Berti, Jan Vroesen, autore del 'Traitedes trois imposteurs?, "Rivista storica italiana" 1991, 10/2.
- ↑ Wiep Van Bunge, From Stevin to Spinoza: An Essay on Philosophy in the Seventeenth-Century Dutch Republic, Brill 2001.
- ↑ M.C. Jacob, How Radical was the Enlightenment? What do we mean by Radical?, "Diametros" 2014/40.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Silvia Berti, Scepticism and the Traité des trois imposteurs. In: Scepticism and Irreligion in the Seventeenth and Eighteenth Centuries, Brill 1993.
- Knud Haakonssen, The Cambridge History of Eighteenth-century Philosophy, Cambridge University Press, 2006.
- Richard Henry Popkin, Arie Johan Vanderjagt, Scepticism and Irreligion in the Seventeenth and Eighteenth Centuries, Brill 1993.