Jarosz Jewłaszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jarosz Jewłaszewski herbu Topór (1578–1619) – pisarz ziemski nowogródzki w 1606 roku, dworzanin hetmana Jana Karola Chodkiewicza.

Jego dziadem był prawosławny biskup Makary Jewłaszewski. Jego ojciec Teodor Jewłaszewski przeszedł w młodości na kalwinizm i w tym wyznaniu wychował swoich synów (matka Jarosza pozostała prawosławna).

Poseł nowogródzki na sejm 1607 roku, potem sprawował funkcję sędziego ziemskiego nowogródzkiego. Był gorliwym kalwinistą: w majątku Dobromyśl ufundował kościół kalwiński, gdzie chciał być pochowany, w testamencie poczynił na ten kościół zapisy i prosił, by żona uszanowała kalwińskie wyznanie dzieci i zapisy na kościół (oba zignorowała).[1]

W małżeństwie z katoliczką Aleksandrą Piotraszewską pozostawił troje dzieci. Jego dziećmi byli Władysław i Kazimierz Ludwik Jewłaszewski oraz córka Katarzyna Judycka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. VI, Warszawa 1909, s. 71.
  • Henryk Wisner, Przedsejmowy sejmik nowogrodzki w latach 1607–1648, w: Przegląd Historyczny, Tom 69, Numer 4 (1978), s. 690.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Testament Jarosza Jewłaszewskiego [online], educationdocbox.com [dostęp 2020-02-29].