Jaskinia Piarżysta
Na mapach: 
49°14′04″N 19°52′27″E/49,234469 19,874306
49°14′04″N 19°52′27″E/49,234469 19,874306| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
15 m |
| Głębokość |
7,5 m |
| Deniwelacja |
7,5 m |
| Wysokość otworów |
1264 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
45 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NE |
| Data odkrycia |
1954 rok |
| Odkrywca |
grotołazi z Zakopanego |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.F-09.03 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′04″N 19°52′27″E/49,234469 19,874306
| |
Jaskinia Piarżysta – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Wąwozie Kraków, pod ścianą Baszty, na wysokości 1264 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 15 metrów, a jej deniwelacja 7,5 metrów[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię stanowi stromo idący w dół, prawie prosty korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący zawaliskiem[3].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Ściany są mokre, rosną na nich mchy, porosty i glony[3]. Dno zasłane jest drobnym gruzem wapiennym, stąd nazwa jaskini.
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jak wynika z notatek Stefana Zwolińskiego, jaskinię odkryli w 1954 roku grotołazi z Zakopanego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (bez nazwy).
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-14].