Jauhien Asnareuski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jauhien Jauhienаwicz Asnareuski
Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1985
Grodno

Narodowość

białoruska

Dziedzina sztuki

literatura

Jauhien Jauhienаwicz Asnareuski (biał.  Яўген Яўгенавіч Аснарэўскі, ros. Евгений Евгеньевич Асноревский, ur. 15 grudnia 1985 w Grodnie) – białoruski pisarz, poeta, bloger, historyk, muzyk i malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Dane biograficzne dotyczące pisarza, są skąpe. Według autora „z jednej strony pochodze z Grodna, z drugiej – wcale nie stąd”. Wielokrotnie wspominał, że studiował historię i psychologię. Jednak gdzie dokładnie studiował pisarz, nie jest znane. Zgodnie z Asnareuskim jego zainteresowanie historią zaczęło się w wieku jedenastu lat[1].

Asnareuski jest znany ze swojej tajemniczości i skłonności do szokowania. Brał udział w konfliktach z innymi białoruskimi historykami i pisarzami. Poetka Maria Martysewicz, pozostając w konflikcie z Asnareuskim, nazwała pisarza „mistyfikacją”, po czym zaczął używać tego imienia jako przezwiska[2]. Pisarz, jak sam mówi, samodzielnie nabył umiejętności kompozytorskie[3].

Z wpisów autora na Facebooku wynika, że Asnareuski nie jest żonaty i nie ma dzieci.

Działalność aktywistyczna[edytuj | edytuj kod]

W 2016 roku Asnareuski stworzył internetową petycję w sprawie postawienia pomnika Stefana Batorego w Grodnie. Inicjatywa ta odbiła się szerokim echem w białoruskich mediach, dzięki czemu bloger dał się poznać jako aktywista kulturalny[4].

W innej petycji pisarz proponował upamiętnić w Grodnie królowa Bonę Sforzę[5].

Bloger wysyłał także indywidualne apele do władz Grodna, w szczególności proponował przekazać katolikom budynek kaplicy w majątku Ponemun[6].

Asnareuski był jednym z krytyków renowacji Starego Zamku w Grodnie. Dzięki jego uwagom poprawiono niektóre błędy w projekcie rekonstrukcji tego obiektu, w szczególności błędne napisy łacińskie obok portretów postaci historycznych na bramie zamkowej[7].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W 2018 roku opowiadanie pisarza «Максiмка» otrzymała nagrodę «Экслiбрыс» Towarzystwa Pisarzy Białoruskich.

Debiutancka książka Asnareuski'ego «Трыкутнiк караля (Trójkąt króla)» była nominowana do Nagrody Literackiej imienia Jerzego Giedroycia[8].

W kolejnych latach Asnareuski opublikował kilka książek o historii Białorusi, głównie o historii Grodna.

Autor prezentował także własne prace, powstałe w ramach sztuk wizualnych, w szczególności mapę żydowskich zabytków Grodna[9]. Asnareuski malował także portrety postaci historycznych, m.in. Witolda i Zofii Holszańskiej.

Pisarz demonstrowal również swoje muzyczne utwory, w tym kompozycje symfoniczne. W 2022 roku twórca zaprezentował swój album «Песнi з Гроднi» z muzyką rockową. Sam Asnareuski stał się autorem tekstów, wokalistą, kompozytorem, aranżerem, inżynierem dźwięku i projektantem okładki[10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • «Треугольник короля» (2018)
  • «Мальчики и девочки» (2019)
  • «Сакавіцкія Зайцы» [poezja] (2019)
  • «Румлонская башня» (2021)
  • «Гродно — столица, которая осталась» [historia] (2021)
  • «Знатные истории: элита Гродно в период XVI—XVIII веков» [historia] (2022)
  • «Мерэйна Патэстас» [сборник рассказов] (2022)
  • «Великое княжество Литовское и белорусский национальный миф» [historia] (2022)
  • «Капернік у Гарце» [poezja] (2023)
  • «Уніз па Нёмане: ад вытокаў да Гродна» [historia, wydano tylko audio] (2023)
  • «Запад Беларуси: исторический пазл» [historia] (2023)
  • «Пастэго» (2023)

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Muzyka elektroniczna[edytuj | edytuj kod]

  • Eugene Asnareuski – «Валошкi» (2021)

Rock[edytuj | edytuj kod]

  • mistik ğardeno – «Мартовский заяц» (2016)
  • mistik ğardeno – «Песнi з Гроднi» (2022)
  • mistik ğardeno – «Аркан XII» (2022)

Dla instrumentów solowych[edytuj | edytuj kod]

  • Eugene Asnareuski – «Animalis» (2018)
  • Eugene Asnareuski – «Фара Вітаўта» (2018)
  • Eugene Asnareuski – «Лістапад у Гароднi» (2018)

Symfoniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Eugene Asnareuski – «Garten» (2017)
  • Яўген Аснарэўскі – «Сімфонія №1 фа мінор, "Танец прывідаў у Старым замку"» (2023)
  • Eugene Asnareuski. Symphony № 2 in D minor. The Holocaust in Hrodna (2023)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]