Jerzy Zdanowski (elektronik)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: technika jonowa, technologia elektronowa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Zdanowski (ur. 27 lipca 1936 w Warszawie[1]) – polski inżynier elektronik, profesor nauk technicznych, związany z Politechniką Wrocławską.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1959 ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej, w tym samym roku rozpoczął pracę na tej uczelni[1]. W 1967 obronił pracę doktorską, w 1972 został mianowany docentem, w 1989 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego[1][2].
W latach 1959-1968 pracował w Katedrze Elektroniki, od 1968 w Instytucie Techniki Elektronowej, którego był dyrektorem w latach 1981-1987 i 1990-1996. od 1981 kierował Zakładem Technik Jonowych[1]. Od 2002 kierował Katedrą Inżynierii Powierzchni na nowo utworzonym Wydziale Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki[3]. W latach 1978-1981 kierował filią PWr. w Wałbrzychu, w latach 1996-2002 był prorektorem PWr.[1][4].
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim[1] i Krzyżem Oficerskim[5][6] Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Krzysztof Gluziński Kto jest kim we Wrocławiu, wyd. Fox, Wrocław 1999, s. 537
- ↑ Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ Marek Burak, Krzysztof Dackiewicz, Piotr Pregiel Wrocławskie uczelnie techniczne 1910-2010, wyd. Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocław 2010, s. 457
- ↑ Pryzmat, nr 117 (kwiecień 1999), s. 3
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131).
- ↑ Pryzmat, nr 253 (marzec 2012), s. 29