Juan Bautista de Goicoechea (obraz Francisca Goi)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
112 × 80 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Juan Bautista de Goicoechea – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828) znajdujący się w kolekcji Staatliche Kunsthalle Karlsruhe w Niemczech[2].
Okoliczności powstania[edytuj | edytuj kod]
Juan Bautista de Goicochea i Urrutia (1772–?) był politykiem, pochodził z rodziny oligarchów z Elorrio w Kraju Basków[3]. Możliwe, że był spokrewniony z Martínem Miguelem de Goicoecheą, teściem syna Goi[1]. W 1815 roku został ministrem wojny w rządzie króla Ferdynanda VII, który w tym samym roku odznaczył go krzyżem Orderu Karola III. Prawdopodobnie z tej okazji powstał portret Goicochei, na którym widoczne są ordery. Jedno z tych odznaczeń było wcześniej błędnie uważane za ustanowiony przez Józefa I Bonapartego Order Królewski Hiszpanii[4], co wskazywałoby na datę powstania bliższą 1810 roku[1][2]. Pendant tego portretu przedstawiający jego żonę Narcisę Barañanę jest datowany na 1810[5] lub 1815–1816 rok, a jego atrybucja jest podważana[6].
Opis obrazu[edytuj | edytuj kod]
Goicochea został przedstawiony w trzech czwartych postaci, ubrany w mundur, którego ciemne barwy niemal zlewają się z neutralnym tłem, typowym dla portretów Goi. Światło skupia się na wyrazistej twarzy i sięgającej podbródka białej koszuli. Prawa ręka jest ukryta pod połą munduru ozdobioną medalami. Według ówczesnej mody nosi długie bokobrody[2].
Proweniencja[edytuj | edytuj kod]
Portret Goicoechei i jego pendant przedstawiający Narisę Barañanę zostały po raz pierwszy przedstawione publiczności na wystawie w Madrycie w 1900 roku. Należały wtedy do kolekcji Felipe Modeta[6]. Przed 1947 rokiem portret Goicoechei znajdował się w kolekcji barona Herzoga w Budapeszcie. Obecnie należy do kolekcji Staatliche Kunsthalle Karlsruhe[2], a portret Narcisy znajduje się w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Paul Lafond: Goya. Paris: VisiMuz, 2018. ISBN 979-10-90996-46-5.
- ↑ a b c d e Juan Bautista de Goicoechea. Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2019-09-29]. (hiszp.).
- ↑ Juan Bautista Goicoechea Urrutia. Real Academia de la Historia. [dostęp 2021-06-14]. (hiszp.).
- ↑ Jeannine Baticle: Goya. ABC S.L., 2004, s. 293.
- ↑ Narcisa Barañana de Goicoechea. Fundación Goya en Aragón. [dostęp 2019-09-29]. (hiszp.).
- ↑ a b c Narcisa Barañana de Goicoechea. Metropolitan Museum of Art. [dostęp 2019-09-29]. (hiszp.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- José Camón Aznar: Fran. de Goya. T. III 1797–1812. Zaragoza: Caja de Ahorros de Zaragoza, Aragón y Rioja, 1980, s. 152. ISBN 84-500-4165-1.
- Rita de Angelis: L’opera pittorica completa di Goya. Milan: Rizzoli, 1974, s. 123, kat. 514.