Józef Faworski
| Data urodzenia |
2. poł. XVIII w. |
|---|---|
| Data śmierci |
początek XIX wieku |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki |
Józef Faworski (ur. 2. poł. XVIII, zm. pocz. XIX wieku[1]) – polski malarz, portrecista.
Działalność artystyczna
[edytuj | edytuj kod]Artysta działał w latach 1790–1805, w Warszawie, na Mazowszu, w Wielkopolsce i w Łęczyckiem[1].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Faworski specjalizował się w portretach, znany jest tylko jedno jego dzieło o innej tematyce, obraz Zwiastowanie z 1799 w kościoła we wsi Tursko[2]. Tworzył portrety mocno osadzone w tradycji sarmackiej, charakteryzujące się uproszczeniem, linearyzmem i płaskim traktowaniem bryły. W latach 1790–1793 namalował serię wizerunków rodziny Piędzickich z Łęczycy[3]. W czasie swojej działalności był cenionym malarzem, również współcześnie jego umiejętności w zakresie portretu sarmackiego ocenia się wysoko[4][5].
Zachowało się siedem sygnowanych przez autora obrazów. Inne zaginęły (7 płócien) lub są przypisywane Faworskiemu (8 dzieł) (stan na 2006 r.[6]).
Dzieła o pewnej atrybucji:
W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się Portret Wiktorii Madalińskiej[7] z roku 1792[8].
- Portret Jana Piędzickiego, 1790; Muzeum Narodowe w Poznaniu[9]
- Portret Weroniki ze Szczawińskich Piędzickiej z synem Alojzym, 1790; Muzeum Narodowe w Poznaniu[10]
- Portret Kazimierza Piędzickiego, 1793; Muzeum Narodowe w Poznaniu[11]
- Portret Józefa Garbowskiego, 1789 (własność prywatna)[12]
- Portret Teresy Garbowskiej, 1789 (własność prywatna)[13]
- Portret ks. Wojciecha Tylnerowicza, 1805 (lub 1800[14]), kościół parafialny we wsi Wszembórz
Niektóre obrazy przypisywane Faworskiemu:
W Muzeum Narodowym w Kielcach, w Sali Sarmatów, wystawiane były dwa portrety z końca XVIII wieku, przedstawiające żony Jana Linowskiego z Ziembic[15]. Autorstwo jest przypisywane Faworskiemu[16].
- Portret szlachcica herbu Łodzia, po 1790, Muzeum Narodowe w Krakowie[17]
- Portret kobiety herbu Doliwa, po 1790, Muzeum Narodowe w Krakowie[18]
- Portret biskupa Piotra Tomickiego, 1796 rok
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Portret Wiktorii Madalińskiej, 1792, Muzeum Narodowe w Warszawie -
Portret Jana Piędzickiego herbu Topacz, 1790, Muzeum Narodowe w Poznaniu -
Portret Magdaleny ze Śląskich Linowskiej, k. XVIII wieku
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nowa encyklopedia powszechna PWN, Warszawa 1996, t. 2, s. 326.
- ↑ Nowak Z., 1975: Faworski Józef. W: Maurin-Białostocka J. i in.: Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, tom II. Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Polska Akademia Nauk, Instytut Sztuki, strona 199.
- ↑ S. Lorentz, A. Rottermund, Klasycyzm w Polsce, Warszawa 1984, s. 201.
- ↑ Nowak 1975, s. 199.
- ↑ Szpor J., Sosińska Z., 2008: Para nieznanych literaturze portretów z kręgu szlacheckiego końca XVIII w. pędzla Józefa Faworskiego. Konserwacja i pierwsze badania techniki malowania. Ochrona zabytków, 2, s. 21, 30, 31.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 30.
- ↑ Historia sztuki polskiej w zarysie: Sztuka nowoczesna, s. 89.
- ↑ Nowak 1975, s. 199.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 30.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 30.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 30.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 18, 30.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 18, 30.
- ↑ Szpor, Sosińska 2008, s. 31.
- ↑ Elżbieta Jeżewska, Galeria malarstwa polskiego Muzeum Narodowego w Kielcach: zmiany i uzupełnienia 1992-1993, s. 245.
- ↑ Nowak 1975, s. 199.
- ↑ Marcinkowski W., Zaucha T., 2012: Art of Old Poland: The 12th-18th Century. Wyd. Muzeum Nar. w Krakowie, strona 73.
- ↑ Marcinkowski W., Zaucha T., 2012: Art of Old Poland: The 12th-18th Century. Wyd. Muzeum Nar. w Krakowie, strona 73.