Józef Walenty Budynowicz

Józef Walenty Budynowicz^[1] (ur. 7 lutego 1816 w Warszawie^[2], zm. 4 sierpnia 1886 w Warszawie^[3]) – polski fortepianmistrz, majster cechowy, podstarszy (1864-1878) i starszy cechowy (1878-1886)^[4]. Od 1840 do 1886 prowadził wytwórnię fortepianów i pianin w Warszawie przy ulicy Długiej 557, od około 1884 roku przy ulicy Leszno 8. Na warszawskiej wystawie w 1845 przedstawił fortepian palisandrowy, inkrustowany, 7-oktawowy z mechaniką angielską systemu Breitkopfa i Härtla, z osadą młotków wzmocnionych blachą mosiężną. Brzmienie i sprawność instrumentów Budynowicza oceniano bardzo wysoko. Jako pierwszy w kraju zastosował w fortepianie metalową ramę odlewaną (odlew na podstawie jego modelu wykonała fabryka Braci Evans)^[5] uzyskując na nią patent 15\27 VIII 1847.

W 1849 r. Budynowicz zatrudniał 8 pracowników przy rocznej produkcji wartości 2.100 rubli, 1857 – 17 pracowników. Czwartą część produkcji eksportowano do Rosji. Była to wówczas druga co do wielkości, po Krallu i Seidlerze, warszawska firma o ugruntowanej już opinii.

Na wystawie warszawskiej w 1857 eksponowała fortepian palisandrowy z mechaniką wiedeńską. W 1870 zatrudniała 12 pracowników przy produkcji 45 instrumentów rocznie. Łącznie fabryka wyprodukowała około 5000 instrumentów. Zachowało się do dzisiaj wiele fortepianów w zbiorach prywatnych, niestety często są one w stanie nienadającym się do gry. Jedyny bardzo dobrze utrzymany fortepian Budynowicza w stanie koncertowym znajduje się w rękach prywatnych.

Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 11-5-19/20.

Numery seryjne produkcji

ok. 1847 - 50 r. - 211
ok. 1885 r. - 4699

Nagrania

Mechanizm staroniemiecki z fortepianu marki J. Budynowicz z 1850 r.

Wolfgang Amadeus Mozart, Rondo alla turca (Marsz Turecki)
Ferenc Liszt, La Campanella,
Fryderyk Chopin, Polonez A-dur op.40 nr 1
Fryderyk Chopin, Etiuda Ges-dur op.25 nr 9

Przypisy

↑ B. Vogel podaje imiona Józef Jan (ew. ojciec Józef syn Jan)
↑ Metryka chrztu z parafii rzymskokatolickiej pw. św. Andrzeja z 11 lutego 1816. [dostęp 2011-12-30]. (łac.).
↑ Akta Stanu Cywilnego parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia NMP w Warszawie, rok 1886, księga zgonów, nr 731
↑ Na podstawie książki Beniamina Vogla Fortepian polski, Warszawa 1995
↑ "Kurjer Warszawski", 1847, nr 75, s. 2

Linki zewnętrzne

Fortepiany Budynowicza w Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku oraz Kolekcji Zabytkowych Fortepianów im. Andrzeja Szwalbego w Ostromecku - Fortepian w zbiorach polskich

[1] B. Vogel podaje imiona Józef Jan (ew. ojciec Józef syn Jan)

[akt_chrztu-2] Metryka chrztu z parafii rzymskokatolickiej pw. św. Andrzeja z 11 lutego 1816. [dostęp 2011-12-30]. (łac.).

[3] Akta Stanu Cywilnego parafii rzymskokatolickiej pw. Narodzenia NMP w Warszawie, rok 1886, księga zgonów, nr 731

[4] Na podstawie książki Beniamina Vogla Fortepian polski, Warszawa 1995

[5] "Kurjer Warszawski", 1847, nr 75, s. 2

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]