KORWiN
| ||
Skrót | KORWiN | |
Prezes | Janusz Korwin-Mikke | |
Data założenia | 22 stycznia 2015 | |
Adres siedziby | ul. Piękna 3/8, 00-539 Warszawa | |
Ideologia polityczna | eurosceptycyzm, minarchizm, liberalizm klasyczny, paleolibertarianizm, konserwatywny liberalizm | |
Poglądy gospodarcze | wolny rynek[1], leseferyzm[2] | |
Liczba członków | ok. 850 (październik 2017)[3] | |
Członkostwo międzynarodowe |
Międzynarodowy Sojusz Partii Libertariańskich | |
Grupa w Parlamencie Europejskim |
ostatnio Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej (częściowo) | |
Młodzieżówka | Młodzi dla Wolności | |
Barwy | żółć niebieski | |
Obecni posłowie | 5 / 460 | |
Obecni senatorowie | 0 / 100 | |
Obecni eurodeputowani | 0 / 51 | |
Obecni radni wojewódzcy | 0 / 552 | |
Strona internetowa |
Koalicja Odnowy Rzeczypospolitej Wolność i Nadzieja (KORWiN, Wolność) – polska prawicowa, konserwatywno-liberalna i eurosceptyczna[4] partia polityczna założona w styczniu 2015 przez część działaczy Kongresu Nowej Prawicy skupionych wokół Janusza Korwin-Mikkego, zarejestrowana sądownie 23 czerwca 2015. 8 października 2016 przyjęła nazwę „Wolność”, jednak po nieudanych próbach jej zarejestrowania powróciła w grudniu 2018 do nazwy „KORWiN”. Od stycznia 2018 ugrupowanie należy do konserwatywno-libertariańskiego Międzynarodowego Sojuszu Partii Libertariańskich (IALP)[5][6]. Od 2019 wchodzi w skład federacyjnej partii Konfederacja Wolność i Niepodległość.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Powstanie partii ogłoszono 22 stycznia 2015, po utraceniu 5 stycznia 2015 prezesury w KNP przez eurodeputowanego Janusza Korwin-Mikkego. W majowych wyborach prezydenckich był on kandydatem nowej formacji. Uzyskał 3,26% poparcia (486 084 głosy), co dało mu 4. miejsce spośród 11 kandydatów[7]. Wniosek o rejestrację partii złożyli eurodeputowani Janusz Korwin-Mikke i Robert Iwaszkiewicz oraz poseł Przemysław Wipler.
W połowie września 2015 do partii przystąpili dwaj posłowie niezrzeszeni – Tomasz Górski[8] i Jarosław Jagiełło[9]. Ugrupowanie nie utworzyło jednak koła poselskiego.
W październikowych wyborach parlamentarnych ugrupowanie zarejestrowało kandydatów we wszystkich okręgach wyborczych do Sejmu oraz w 11 ze 100 okręgów senackich[10]. Rzecznikiem sztabu wyborczego został Tomasz Sommer. Na listach KORWiN znalazła się też niewielka grupa osób z innych partii: pięcioro członków KNP, dwóch działaczy Ruchu Narodowego, przedstawiciel Partii Libertariańskiej oraz szef Tak dla Polski. Partia zdobyła 722 999 głosów, czyli 4,76%[11] (zajmując 7. miejsce i nie uzyskując mandatów, jednak zdobywając uprawnienie do otrzymania subwencji z budżetu państwa[12]).
W marcu 2016 kandydat partii Szczepan Barszczewski (poparty także przez KNP) zajął 4. miejsce spośród 6 kandydatów do Senatu w wyborach uzupełniających w okręgu łomżyńsko-suwalskim, uzyskując 3,07% głosów[13].
8 października 2016 decyzją członków zgromadzonych na kongresie partii KORWiN (zwanym założycielskim; zostały na nim wybrane władze) nazwa ugrupowania została zmieniona na „Wolność”. Skrót nazwy „KORWiN” pozostał początkowo bez zmian[14]. 1 kwietnia 2017 rada krajowa przyjęła pełną nazwę partii „Wolność Janusza Korwin-Mikke”, od której skrótem stał się człon „Wolność”[15].
W kwietniu 2017 jeden z założycieli i wiceprezes partii Przemysław Wipler ogłosił zakończenie działalności politycznej, opuszczając ugrupowanie[16]. Pół roku później z partii odeszła grupa działaczy, w tym szereg liderów regionalnych i okręgowych (na czele z jednym z wiceprezesów ugrupowania Robertem Anackim)[17]. Część z nich współtworzyła potem Porozumienie[18].
W listopadzie 2017 do ugrupowania przeszedł z KNP poseł Jacek Wilk[19][20]. Należał wówczas do klubu Kukiz’15, z którego wystąpił w lutym 2018. W marcu 2018 prezes partii Janusz Korwin-Mikke odszedł z Parlamentu Europejskiego, a zwolniony przez niego mandat objął Dobromir Sośnierz – także działacz tego ugrupowania.
Na wybory samorządowe w 2018 ugrupowanie powołało komitet wyborczy wyborców Wolność w Samorządzie. Prezes partii tłumaczył, że PKW odmówiła rejestracji komitetu partii z uwagi na istniejący nadal spór o nazwę między nią a Partią Wolności[21]. Komitet wystawił listy do sejmików we wszystkich województwach (w dwóch po jednym okręgu, w pozostałych we wszystkich), a także stu kilkudziesięciu kandydatów na niższym szczeblu[22]. Kilku kandydatów związanych z Wolnością wystartowało także bez powodzenia na prezydentów miast (z ramienia WwS startował m.in. na prezydenta Kielc lider stowarzyszenia Skuteczni, poseł Piotr Liroy-Marzec). W wyborach do sejmików KWW Wolność w Samorządzie uzyskał w skali kraju 1,59% głosów, nie wprowadzając żadnych radnych wojewódzkich. W województwie pomorskim uzyskał 2,83% głosów, a w pozostałych poniżej 2%. Pojedynczy członkowie partii skutecznie ubiegali się z list innych partii o mandaty w organach niższego szczebla (m.in. prezes okręgu lubelskiego[23] Bartłomiej Pejo został radnym powiatu świdnickiego z listy Prawa i Sprawiedliwości[24], także z listy PiS mandat w radzie Wrocławia uzyskał prezes wrocławskiego oddziału partii Robert Grzechnik[25]). Komitet WwS uzyskał 3 mandaty w radach gmin.
26 października 2018 do partii przeszedł dotychczasowy rzecznik klubu Kukiz’15 i działacz Unii Polityki Realnej, poseł Jakub Kulesza[26]. 22 listopada tego samego roku obaj jej posłowie współtworzyli wraz z Piotrem Liroyem-Marcem koło Wolność i Skuteczni[27] (cztery miesiące później przekształcone w koło Konfederacja).
6 grudnia 2018 Janusz Korwin-Mikke i prezes Ruchu Narodowego Robert Winnicki poinformowali o zawarciu przez swoje partie porozumienia o powołaniu wspólnego komitetu w wyborach do Parlamentu Europejskiego w maju 2019[28]. W styczniu 2019 dołączyły także kierowana przez Grzegorza Brauna organizacja „Pobudka” (przekształcana później w partię Konfederacja Korony Polskiej) oraz stowarzyszenie (następnie także partia) Piotra Liroya-Marca Skuteczni[29]. W lutym sojusz przyjął nazwę Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy[30]. Z czasem dołączyły do niego także założona przez Marka Jakubiaka Federacja dla Rzeczypospolitej oraz utworzona przez działających jednocześnie w KORWiN polityków Partia Kierowców. Działacze KORWiN obsadzili najwięcej miejsc na jej listach wyborczych (które zostały zarejestrowane we wszystkich okręgach), 5 z 13 z nich otwierając. Konfederacja uzyskała 4,55% głosów, nie osiągając progu wyborczego[31]. 28 czerwca zapowiedziano start Konfederacji także w jesiennych wyborach parlamentarnych[32]. 26 lipca 2019 poinformowano o zarejestrowaniu przez sąd koalicyjnej partii, ostatecznie pod nazwą Konfederacja Wolność i Niepodległość[33]. W sierpniu 2019 kilka osób z kierownictwa KORWiN odeszło z ugrupowania, wiążąc się ze Skutecznymi[34] (po opuszczeniu przez tę partię Konfederacji).
W jesiennych wyborach do Sejmu działacze KORWiN obsadzili niemal połowę pierwszych miejsc na listach Konfederacji WiN, będącej jednym z pięciu komitetów ogólnopolskich. Nie znaleźli się jednak wśród kandydatów do Senatu. Spośród 11 kandydatów Konfederacji WiN, którzy zdobyli mandaty poselskie, przedstawiciele KORWiN uzyskali 5. Otrzymali je Konrad Berkowicz, Artur Dziambor, Janusz Korwin-Mikke, Jakub Kulesza i Dobromir Sośnierz.
Sytuacja prawna[edytuj | edytuj kod]
23 czerwca 2015 KORWiN została zarejestrowana[35] przez Sąd Okręgowy w Warszawie. Decyzja była nieprawomocna, jednak na jej mocy ugrupowanie powołało komitet wyborczy partii w wyborach w 2015, w związku z czym po przekroczeniu 3% głosów w wyborach do Sejmu przypadła mu subwencja. W 2016 Sąd Najwyższy odmówił prawomocnego zarejestrowania partii, a 22 listopada 2018 decyzję tę podtrzymał Sąd Apelacyjny w Warszawie[36]. 18 grudnia tego samego roku prezes partii Janusz Korwin-Mikke poinformował, że po nieudanych próbach rejestracji sądownej nazwy „Wolność” (ze względu na wcześniejszą rejestrację Ruchu Wolności/Partii Wolności), ugrupowanie będzie ponownie używać nazwy „KORWiN”[37]. W styczniu 2019 postanowienie Sądu Apelacyjnego dotyczące rejestracji partii się uprawomocniło, w związku z czym zdaniem PKW partia formalnie przestała istnieć, a Ministerstwo Finansów wstrzymało wypłatę kolejnych transz subwencji budżetowych[36]. W tym samym roku przywrócono jednak ugrupowaniu status partii nieprawomocnie zarejestrowanej.
Program[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe cele ugrupowania zostały określone w statucie partii[38].
![]()
|
W październiku 2015 przedstawiono na konferencji prasowej i opublikowano na oficjalnej stronie internetowej ugrupowania program „Dumna Bogata Polska”[39]. Większa część punktów kilkudziesięciostronicowej publikacji została wcześniej zawarta w programie Stowarzyszenia „Republikanie” Republikańska Polska. Założenia i Tezy programowe[40]. Wśród postulatów znalazły się[41]:
- uchwalenie nowej konstytucji uwzględniającej zasadę chcącemu nie dzieje się krzywda i wprowadzenie systemu prezydenckiego;
- wzmocnienie trójpodziału władzy poprzez wprowadzenie zakazu łączenia stanowisk we władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej (zwłaszcza funkcji posła i ministra);
- redukcja roli Sejmu do organu decydującego o wysokości podatków i kontrolującego władzę wykonawczą oraz zmniejszenie liczby ministerstw;
- utworzenie wybieranej przez Senat i powoływanej przez prezydenta jedenastoosobowej Rady Stanu. Z wypowiedzi lidera formacji wynika, że przejęłaby ona od rządu inicjatywę ustawodawczą[42];
- zlikwidowanie podatków dochodowych PIT i CIT oraz podatku od spadków i darowizn, a także zniesienie obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnych i zdrowotnych przy jednoczesnym respektowaniu nabytych uprawnień;
- wprowadzenie do konstytucji zakazu uchwalania w czasie pokoju budżetu z deficytem;
- odzyskanie suwerenności, które wymaga – zdaniem partii – odstąpienia od traktatu lizbońskiego i przebudowy bazy traktatowej Unii Europejskiej;
- zwiększenie o połowę wydatków na obronność;
- przywrócenie kary śmierci.
Zgodnie ze statutem ugrupowania zatwierdzanie programu politycznego lub dokumentów programowych jest kompetencją kongresu (dotychczas jedyny kongres odbył się w październiku 2016)[38]. W lipcu 2017 publikacja została zdjęta z głównej strony internetowej partii.
Struktura i działacze[edytuj | edytuj kod]
Organy władz krajowych partii KORWiN to: Prezes, Prezydium, Zarząd Krajowy, Rada Krajowa, Sąd Partyjny i Komisja Rewizyjna.
Prezydium partii[edytuj | edytuj kod]
Prezes:
Wiceprezesi:
- Konrad Berkowicz
- Artur Dziambor
- Dawid Lewicki
- Sławomir Mentzen
- Bartłomiej Pejo
- Dobromir Sośnierz
Sekretarz:
- Wojciech Ziółkowski
Skarbnik:
- Marcin Sypniewski
Pozostali członkowie:
- Tomasz Brzezina
- Tomasz Grabarczyk
- Jakub Kulesza
- Patryk Marjan
- Sylwester Pruś
- Jacek Wilk
Posłowie na Sejm IX kadencji[edytuj | edytuj kod]
Wszyscy posłowie KORWiN zostali wybrani z list Konfederacji Wolność i Niepodległość i zasiadają w jej kole (Jakub Kulesza jest jego przewodniczącym).
Posłowie na Sejm VIII kadencji[edytuj | edytuj kod]
- Jakub Kulesza – od 26 października 2018, przeszedł z Unii Polityki Realnej
- Jacek Wilk – od 3 listopada 2017, przeszedł z Kongresu Nowej Prawicy
Obaj posłowie KORWiN zostali wybrani z list komitetu Kukiz’15 i zasiadali w kole Konfederacji Wolność i Niepodległość (Jakub Kulesza był jego przewodniczącym).
Posłowie do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji (do 1 lipca 2019)[edytuj | edytuj kod]
- Robert Iwaszkiewicz, Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej
- Janusz Korwin-Mikke, niezrzeszony – do 1 marca 2018
- Dobromir Sośnierz, niezrzeszony – od 22 marca 2018, zastąpił Janusza Korwin-Mikkego
Wszyscy eurodeputowani KORWiN zostali wybrani z list Kongresu Nowej Prawicy.
Posłowie na Sejm VII kadencji (do 11 listopada 2015)[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Górski – od 14 września 2015, wcześniej Solidarna Polska
- Jarosław Jagiełło – od 16 września 2015, wcześniej Kongres Nowej Prawicy
- Przemysław Wipler, wcześniej Polska Razem i Kongres Nowej Prawicy
Wszyscy posłowie KORWiN zostali wybrani z list Prawa i Sprawiedliwości.
Młodzi dla Wolności[edytuj | edytuj kod]
Sekcja młodzieżowa ugrupowania nosi obecną nazwę od stycznia 2017. Skupia ona osoby w wieku od 15 do 25 lat[43]. Od lutego 2018 jej prezesem jest Julia Polakowska, która zastąpiła Tomasza Bethkego[44].
Poparcie w wyborach[edytuj | edytuj kod]
Wybory parlamentarne[edytuj | edytuj kod]
Wybory | Sejm | Senat | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | Mandaty | |||||
Liczba | % | +/− | Liczba | +/− | Liczba | +/− | |
2015 | 722 999 | 4,76 (7.) | – | 0 / 460 |
– | 0 / 100 |
– |
2019[45] | – | – | – | 5 / 460 |
![]() |
0 / 100 |
– |
Wybory prezydenckie[edytuj | edytuj kod]
Wybory | Kandydat | I tura | |
---|---|---|---|
Głosów | % | ||
2015 | Janusz Korwin-Mikke | 486 084 | 3,26 (4.) |
Wybory samorządowe[edytuj | edytuj kod]
Wybory | Sejmiki | ||||
---|---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | ||||
Liczba | % | +/− | Liczba | +/− | |
2018* | 245 317 | 1,59 | – | 0 / 552 |
– |
* Jako KWW Wolność w Samorządzie.
Wybory do Parlamentu Europejskiego[edytuj | edytuj kod]
Wybory | Liczba głosów | % | Liczba mandatów | +/- |
---|---|---|---|---|
2019[46] | – | – | 0 | – |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Korwin-Mikke: Plan Morawieckiego na pięć palców. wolnosc.pl, 17 lutego 2016.
- ↑ Maciej Folta: Leseferyczna wizja kultury. KORWiN. publica.pl, 20 października 2015.
- ↑ Członkowie narastająco. imgur.com.
- ↑ Wybory parlamentarne 2015: program partii KORWiN. polskieradio.pl, 23 października 2015.
- ↑ Wolność w libertariańskim sojuszu. korwin-mikke.pl, 20 stycznia 2018.
- ↑ IALP Members (ang.). ialp.com.
- ↑ Wyniki wyborów. pkw.gov.pl.
- ↑ Poseł Tomasz Górski dołączył do partii KORWiN. „Mam nadzieję, że będziemy zmieniać Polskę”. polskatimes.pl, 14 września 2015.
- ↑ Partia KORWiN tworzy koło poselskie. parlamentarny.pl, 16 września 2015.
- ↑ KW KORWiN. pkw.gov.pl.
- ↑ Komunikat Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 26 października 2015 r. o zbiorczych wynikach głosowania na listy kandydatów na posłów w skali kraju. pkw.gov.pl, 26 października 2015.
- ↑ Informacja o przewidywanej rocznej wysokości subwencji przysługującej partiom politycznym. pkw.gov.pl, 25 stycznia 2016.
- ↑ Kandydaci. pkw.gov.pl.
- ↑ Nie ma już partii KORWiN. Zmianą nazwy zaskoczony nawet lider. wprost.pl, 8 października 2016.
- ↑ Maksymilian Tomanek: To nie prima aprilis. Janusz Korwin-Mikke znowu zmienia nazwę partii!. pikio.pl, 1 kwietnia 2017.
- ↑ Przemysław Wipler odchodzi z polityki. rp.pl, 10 kwietnia 2017.
- ↑ Wywiad z Robertem Anackim dla Radia Gorzów. radiogorzow.pl, 9 października 2017.
- ↑ Jarosław Gowin utworzył nowe ugrupowanie – Porozumienie. wpunkt.pl, 5 listopada 2017.
- ↑ Korwin-Mikke ma posła. Jacek Wilk w partii Wolność. rp.pl, 3 listopada 2017.
- ↑ Jacek Wilk z Kukiz’15 przechodzi do partii Korwin-Mikkego. Ale z klubu nie odejdzie. wyborcza.pl, 3 listopada 2017.
- ↑ Wpis Janusza Korwin-Mikkego na portalu Facebook. 30 sierpnia 2018.
- ↑ KWW Wolność w Samorządzie. pkw.gov.pl.
- ↑ Wolność ma władze. nowytydzien.pl, 30 marca 2017.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018.
- ↑ Bartosz Senderek: Zdobyli mandaty we wrocławskiej radzie miejskiej, chociaż ich partie nie startowały w wyborach. tuwroclaw.com, 24 października 2018.
- ↑ Sławomir Skomra: Poseł Jakub Kulesza przechodzi z Kukiz’15 do Partii Wolność Korwina-Mikke. kurierlubelski.pl, 26 października 2018.
- ↑ W Sejmie powstało koło poselskie „Wolność i Skuteczni”. interia.pl, 22 listopada 2018.
- ↑ Ruch Narodowy i Wolność utworzyły „eurosceptyczną” koalicję w wyborach do PE. radiomaryja.pl, 6 grudnia 2018.
- ↑ Rafał Badowski: Nie do wiary, z kim Liroy pójdzie do wyborów. Do koalicji dołączają kolejni prawicowi politycy. natemat.pl, 7 stycznia 2019.
- ↑ Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy zaczyna kampanię do Parlamentu Europejskiego. nczas.com, 27 lutego 2019.
- ↑ Wyniki głosowania – Polska. wybory.gov.pl.
- ↑ Konfederacja wystartuje pod własnym szyldem. radiomaryja.pl, 28 czerwca 2019.
- ↑ Konfederacja zarejestrowana jako partia. „Subwencja nie jest dla nas najważniejsza”. polsatnews.pl, 27 lipca 2019.
- ↑ Liroy-Marzec: jestem przekonany, że zmienimy scenę polityczną i wygramy wybory. polsatnews.pl, 20 sierpnia 2019.
- ↑ Paweł Majewski: Koniec kłopotów Korwina z partią. rp.pl, 24 czerwca 2015.
- ↑ a b Kłopoty partii KORWiN. Sąd: Ona nie istnieje. dorzeczy.pl, 11 lutego 2019.
- ↑ Nie, to nie żart. Partia Janusza Korwin-Mikkego po raz kolejny… zmienia nazwę. prawdaobiektywna.pl, 19 grudnia 2018.
- ↑ a b Statut partii. wolnosc.pl.
- ↑ „Dumna, bogata Polska”. Partia KORWiN prezentuje swój program. telewizjarepublika.pl, 17 października 2015.
- ↑ Republikańska Polska. Założenia i Tezy programowe. elblag.webd.pl.
- ↑ Program „Dumna Bogata Polska”. partiakorwin.pl.
- ↑ Janusz Korwin-Mikke: Rozpocząć od naprawy pojęć. nczas.com, 29 kwietnia 2008.
- ↑ Uchwała Prezydium Zarządu Krajowego w sprawie zmian w Regulaminie Sekcji Młodzieżowej. wolność.pl, 3 stycznia 2017.
- ↑ Julia Polakowska nowym prezesem Młodych dla Wolności. wolnosc.pl, 27 lutego 2018.
- ↑ Członkowie kandydowali w ramach Konfederacji Wolność i Niepodległość.
- ↑ Członkowie kandydowali w ramach Konfederacji KORWiN Braun Liroy Narodowcy.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|