Kałużnica czarna
| Hydrophilus aterrimus | |
| Eschscholtz, 1822[1][2] | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
kałużnica czarna |
Kałużnica czarna (Hydrophilus aterrimus) – gatunek dużego chrząszcza wodnego z rodziny kałużnicowatych.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Kałużnica czarna osiąga 35–45 mm długości. Posiada czarne owalne ciało pokryte twardym czarnym pancerzem z zielonkawym odcieniem. Dość długie głaszczki, czułki krótkie. Kałużnica czarna jest podobna do kałużnicy czarnozielonej (Hydrophilus piceus).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek występuje w znacznej części Palearktyki. W Polsce kałużnica czarna jest dość rzadka, spotykana tylko w pobliżu gęsto zarośniętych, czystych i płytkich zbiorników wodnych. Pospolita jeszcze jedynie w Bieszczadach. W roku 2004 objęta całkowitą ochroną gatunkową[3], jednak w Rozporządzeniach Ministra Środowiska z 6 października 2014 i 16 grudnia 2016 kałużnica czarna nie została uwzględniona, co oznacza, że obecnie nie jest gatunkiem objętym ochroną w Polsce[4][5].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Dorosłe kałużnice są roślinożerne zjadają martwe i świeże części roślin. Samica na początku lata składa pakiety jaj wypełnione powietrzem (w jednym pakiecie jest 35–50 jaj). Larwy są czarnobrązowe, silnie wydłużone, z czerwoną głową i dość dużymi żuwaczkami. Dość słabo pływają, zazwyczaj stale przebywają wśród roślin. Są drapieżne, polują głównie na ślimaki wodne, przede wszystkim błotniarki i zatoczki. Ofiarę zabijają silnymi żuwaczkami. Żyją głównie przy brzegu i potrafią polować na lądzie. Dorosłe prowadzą wodno-lądowy tryb życia.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hydrophilus aterrimus Eschscholtz, 1822. [w:] GBIF Backbone Taxonomy [on-line]. GBIF Secretariat. [dostęp 2022-09-28]. (ang.).
- ↑ Hydrophilus aterrimus. [w:] Mapa Bioróżnorodności [on-line]. [dostęp 2022-09-28]. (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 220, poz. 2237)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Josef R. Winkler, F. Severa: Mały atlas chrząszczy. Warszawa: PWRiL, 1977.
- Kałużnica, która w kałuży nie mieszka