Kamienie hańbiące

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienie hańbiące w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, jeden z dwóch kompletów w Europie, które zachowały się w całości[1]

Kamienie hańbiące – dwa kamienie połączone łańcuchem wykorzystywane do wymierzania kary ośmieszającej – oprowadzania po mieście z kamieniami hańby zawieszonymi na szyi[2][3]. Używane były w całej Europie od XIII do XVII w. do karania kobiet za plotkarstwo i kłótliwość[3]. Kamienie takie mogły mieć wyrzeźbione twarze (z wyciągniętym językiem[3]), popiersia kobiece lub wyryte napisy[2], a także kształt zwierząt[3]. W Szwecji stosowane były również kamienie w kształcie penisa, którymi karano kobiety oskarżone o rozwiązły tryb życia[2].

Ich waga jest określana różnie – od ok. 6 kg każdy[3]np. do ok. 15 kg każdy[2]. Czasem używano jednego, cięższego kamienia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kamienie hańbiące (plotkarskie) w Zielonej Górze [online], www.lubuskie.travel.pl [dostęp 2023-11-09].
  2. a b c d e Kamienie hańbiące, [w:] Andrzej Łyjak, Dawne narzędzia kar i tortur, Kraków: Wydawnictwo PiT, 1998, s. 36–37, ISBN 83-86219-64-5, OCLC 750702899.
  3. a b c d e Kamienie hańbiące [online], Muzeum Ziemi Lubuskiej [dostęp 2023-11-09].