Przejdź do zawartości

Kancjan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kancjanimię męskie pochodzenia łacińskiego, pierwotnie przydomek wtórnie utworzonego za pomocą przyrostka -anus, oznaczającego adoptowanych członków rodziny lub wyzwoleńców, od wcześniejszego Kancjusz, powstałego na podstawie wyrazu pospolitego cantius – „śpiew” lub cantio – „piosenka”. Może ono zatem oznaczać „śpiewny” lub „lubiący śpiew”.

Kancjan imieniny obchodzi 31 maja, jako wspomnienie śwśw. Kancjusza, Kancjana i Kancjaneli[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wyd. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.