Kapuściaki to my

Ten artykuł od 2022-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kapuściaki to my – książka Ireny Landau wydana w 1999 roku, opowiadająca o małych, wielonogich, zielonych stworkach – Kapuściakach: Feliksie, jego żonie Filemenie, córce Sabci, zięciu Polikarpie oraz wnuczkach Pąsi i Fąsi. Ich przyjaciele to Piotrek i Małgorzata Kwiatkowscy (rodzeństwo) oraz ich dziadkowie Stanisław i Katarzyna.

Fabuła

Rozdział pierwszy: jesień, zrozpaczone Kapuściaki nie mają domu, są zmuszone wynajmować miejsce do noclegu u antypatycznego Lisa. Dziadek Feliks po wielu przygodach spotyka dwoje dzieci – Piotrka i Małgosię.
Rozdział drugi: zima, Feliks wyrusza w podróż do Warszawy, aby nakłonić dzieci do przyjazdu na wieś.
Rozdział trzeci: wiosna, Kapuściaki spędzają czas z dziećmi w Warszawie. Dzieci dowiadują się, że Kapuściaki kwitną na wiosnę.
Rozdział czwarty: lato, Kapuściaki chcą polecieć do innych krajów, ale podróż kończy się fiaskiem.