Przejdź do zawartości

Karłowatość maliny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Karłowatość malinychoroba bakteryjna malin wywołana przez fitoplazmę karłowatości maliny (Rubus stunt phytoplasma, RSP)[1],

Występowanie i szkodliwość

[edytuj | edytuj kod]

Jest to grożna choroba, określana jako bardzo ważna – ma 3 stopień w 3-stopniowej skali szkodliwości chorób malin[1].

Pierwsze objawy choroby stają się widoczne dopiero w drugim roku po infekcji. Na dwuletnich pędach malin wyrastają nieprawidłowe, boczne odgałęzienia. Rozwijające się na nich kwiaty są zniekształcone i powstają z nich zniekształcone owoce, lub wcale nie powstają. Pęd maliny nienaturalnie rozkrzewia się; u jego podstawy wyrastają bardzo liczne, ale cienkie, słabe i niskie pędy. Sprawia to, że roślina przyjmuje miotlasty wygląd, podobny do czarciej miotły[2]. Tego typu objaw chorobowy nosi nazwę dziwotworami[3]. Krzewy słabo kwitną i owocują, ich wiosenny rozwój opóźnia się, liście stają się jasnozielone i z każdym rokiem ich stan ulega pogorszeniu. Po kilku latach krzewy w ogóle przestają kwitnąć i owocować, w końcu całkowicie obumierają[2][1].

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Chorobę przenoszą skoczki. Nie można jej uleczyć, chore krzewy należy natychmiast usuwać wraz z korzeniami po zauważeniu pierwszych objawów krzaczastości malin, podobnie, jak przy chorobach wirusowych. Usunięte krzewy należy zniszczyć. Przy zakładaniu plantacji należy sadzić tylko zdrowe sadzonki, a plantację zakładać jak najdalej od plantacji zaniedbanych, w których nie prowadzi się prawidłowej ochrony przed chorobami i szkodnikami, zwłaszcza mszycami i skoczkami[2]. Na świeżo założonej plantacji należy od początku zwalczać te owady[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d zbiorowe, pod ref. dr hab. Barbary H. Łabanowskiej. Metodyka integrowanej ochrony maliny dla producentów. Skierniewice, Instytut Ogrodnictwa, 2013
  2. a b c Józef Rusnak (oprac.), Ochrona malin przed chorobami, Karniowice: Małopolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego, 2011, ISBN 83-60394-37-7 [dostęp 2017-08-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-12].
  3. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.