Przejdź do zawartości

Karl Ernst Möckel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karl Ernst Möckel
Ilustracja
SS-Obersturmbannführer SS-Obersturmbannführer
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1901
Klingenthal

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1948
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Formacja

SS Schutzstaffel

Stanowiska

członek załogi Auschwitz-Birkenau

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)
Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza)[1]

Karl Ernst Möckel (ur. 9 stycznia 1901 w Klingenthal, zm. 24 stycznia 1948 w Krakowie) – zbrodniarz hitlerowski, kierownik administracji obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau oraz SS-Obersturmbannführer.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu był księgowym (miał wykształcenie średnie). Do NSDAP wstąpił w 1935 roku, a do SS należał już od 1926. Za swoją działalność w SS został odznaczony pierścieniem oraz szpadą[2]. W latach 1933–1941 Möckel pracował w głównych urzędach SS, w tym w WVHA. W 1941 przeszedł do Waffen-SS i pełnił służbę w batalionie zapasowym, skąd na wiosnę 1943 przybył do Auschwitz.

W Oświęcimiu pełnił służbę do stycznia 1945, czyli ewakuacji obozu. Möckel sprawował w Auschwitz funkcję kierownika administracji obozu, a do jego kompetencji należały sprawy: wyżywienia, utrzymania wszystkich budynków obozowych (w tym krematoriów i komór gazowych), odzieży, zarządzanie mieniem więźniów oraz mieniem ofiar przywożonych w celu eksterminacji do Birkenau. Wprawdzie Möckel nie maltretował osobiście więźniów, ale odpowiadał za zaopatrzenie komór gazowych w Cyklon B i dbał o utrzymanie krematoriów, więc pośrednio uczestniczył w akcji masowej eksterminacji Żydów. Jako kierownik obozowej administracji ponosi także częściową odpowiedzialność za nieludzkie warunki życia w Oświęcimiu. Poza tym zajmował się eksploatacją niewolniczej pracy więźniów. Według relacji Rudolfa Hössa regularnie nadużywał alkoholu.

Za swoje zbrodnie Möckel został skazany 22 grudnia 1947[3] na karę śmierci w pierwszym procesie oświęcimskim, który toczył się przed Najwyższym Trybunałem Narodowym w Krakowie. Początkowo nie przyznawał się do winy jednak w obliczu świadków oraz zebranych dowodów tłumaczył się podległością służbową oraz „koniecznością wykonywania rozkazów”. Wyrok wykonano przez powieszenie w krakowskim więzieniu Montelupich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Möckel, Karl – TracesOfWar.com [online], tracesofwar.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  2. Janusz Gumkowski, Tadeusz Kułakowski, „Zbrodniarze hitlerowscy przed Najwyższym Trybunałem Narodowym”, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1965, s. 98.
  3. Polen – Philipps-Universität Marburg – ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Gumkowski, Tadeusz Kułakowski, „Zbrodniarze hitlerowscy przed Najwyższym Trybunałem Narodowym”, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1965, s. 98.
  • Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962
  • Autobiografia Rudolfa Hössa, komendanta obozu oświęcimskiego, Kraków 2003