Katedra Dobrego Pasterza w San Sebastián
katedra | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wspólnota autonomiczna | |||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||
Wezwanie |
Dobrego Pasterza | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Hiszpanii | |||||||||||||
Położenie na mapie Kraju Basków | |||||||||||||
Położenie na mapie San Sebastián | |||||||||||||
43,31670°N 1,98156°W/43,316698 -1,981558 | |||||||||||||
Strona internetowa |
Katedra Dobrego Pasterza w San Sebastián (bask. Artzain Onaren katedrala, hiszp. Catedral del Buen Pastor de San Sebastián) – rzymskokatolicki neogotycki kościół w San Sebastián zbudowany w końcu XIX wieku, od 1953 roku pełniący funkcję katedry diecezji San Sebastián.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1881 roku w San Sebastián utworzono nową parafię, natomiast w sierpniu 1887 roku rada miasta przekazała tereny położone pomiędzy rzeką Urumea a plażą La Concha na budowę nowego kościoła[1]. W grudniu 1887 roku określono budżet budowy, jak również wymagania stawiane w konkursie na projekt, takie jak pojemność kościoła oraz jego styl architektoniczny. Z czterech zgłoszonych projektów wybrano dzieło autorstwa architekta Manuela de Echave, któremu następnie powierzono nadzór nad pracami[1][2]. Na uroczystość położenia kamienia węgielnego 29 września 1888 roku zaproszono hiszpańską rodzinę królewską, która w tym czasie przebywała w mieście[2]. W wydarzeniu tym udział wziął król Hiszpanii Alfons XIII (mający wówczas trochę ponad 2 lata) oraz jego matka regentka Maria Krystyna Austriacka[3]. Protokół z ceremonii podpisał król (przy pomocy matki) i jest to pierwszy znany podpis Alfonsa XIII na oficjalnym dokumencie[3]. Po prawie 9 latach (w tym 2 latach przerwy w budowie z powodu braku funduszy)[2] kościół został konsekrowany 30 lipca 1897 roku w obecności Alfonsa XIII, Marii Krystyny oraz infantki Marii Teresy[3]. Budowa wieży została ukończona w 1899 roku pod kierunkiem Ramona Cortázara[1].
Papieska bulla z 2 listopada 1949 roku utworzyła diecezje Bilbao i San Sebastián, wydzielając je z diecezji Vitoria. Kościół Dobrego Pasterza 30 lipca 1953 roku stał się katedrą nowo powstałej diecezji San Sebastián.
W ciągu swojej historii kościół przeszedł dwie duże przebudowy. Pierwsza z nich wiązała się z przyjęciem przez świątynię funkcji katedry i trwała 4 lata. Kolejna przebudowa miała miejsce w 1972 roku, kiedy to przerobiono sufit i witraże, a drewnianą podłogę zastąpiono obecną marmurową[2].
Architektura i sztuka
[edytuj | edytuj kod]Świątynię zbudowano na planie krzyża łacińskiego, z nawą główną, dwoma nawami bocznymi, transeptem i pięcioboczną apsydą[1]. Katedra maksymalnie może pomieścić 4000 osób[3].
Do najcenniejszych elementów wyposażenia katedry należą organy z 1954 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Catedral del Buen Pastor. donostiasansebastian.com. [dostęp 2019-12-09]. (hiszp.).
- ↑ a b c d e El Buen Pastor Cathedral. [dostęp 2019-12-09]. (ang.).
- ↑ a b c d Narciso Casas: Historia y arte en las catedrales de España. Bubok, 2013, s. 457-458. ISBN 978-84-686-3200-1. [dostęp 2019-12-09]. (hiszp.).