Kazimierz Karpiński (rzeźbiarz)
| Data i miejsce urodzenia |
11 października 1942 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Kazimierz Karpiński (ur. 11 października 1942 w Czarnocinie)[1] – polski rzeźbiarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi[2], autor wielu rzeźb w przestrzeni miasta Łodzi.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W młodości uczęszczał do szkoły podstawowej i średniej w Łodzi[3], następnie ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi w 1966 r., gdzie uczył się malarstwa Stefana Wegnera i rzeźby u Mieczysława Szadkowskiego[3]. Od 1974 r. pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na Wydziale Grafiki i prowadzi pracownię rzeźby[4]. W 1971 otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki[3].
Jest mężem Ewy Tyc-Karpińskiej[3].
Ważniejsze realizacje[edytuj | edytuj kod]
- Pomnik Czynu Rewolucyjnego w Łodzi – Park na Zdrowiu w Łodzi (1975, współautor[5]: Wacław Wołosewicz[3]),
- Fronton Muzeum Martyrologii na Radogoszczu w Łodzi (1976),
- Pomnik Stanisława Staszica w Łodzi – Park Stanisława Staszica w Łodzi (1983),
- Pomnik Żołnierzy AK i Szarych Szeregów na cmentarzu komunalnym w Pabianicach (1987),
- Rzeźba „Macierzyństwo” w hallu Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi (1988),
- Pomnik Aleksandra Kamińskiego w Parku Staromiejskim w Łodzi (2006),
- Rzeźba Chrystusa w ołtarzu głównym Kościoła Chrystusa Króla w Łodzi (2006)[5].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- I nagroda w konkursie na pomnik Martyrologii Dzieci (1968, współautorka: Ewa Tyc)[6][3],
- I nagroda w konkursie na rzeźbę łódzkiego okręgu ZPAP (1968, 1969).
- nagroda specjalna ZPAP dla młodego malarza (1969),
- Nagroda Przewodniczącego WRN w Gdańsku na ogólnopolskiej wystawie rzeźby I malarstwa w Sopocie (1970),
- medal na wystawie rzeźby młodych w Krakowie (1971),
- II nagroda w konkursie na pomnik Czynu Rewolucyjnego (1973)[3]
- Grand Prix i I nagroda na IV międzynarodowym biennale „Sport w sztukach pięknych” w Madrycie (1973) za rzeźbę „Następny rekordzista”[7],
- II nagroda w konkursie na pomnik upamiętniający walkę proletariatu łódzkiego (1973, zespół: Ewa Tyc-Karpińska, Jan Szklarek)[8]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 1978 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”[9]
- 2013 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[10]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984: informator biograficzny, Wyd. Interpress, 1984, ISBN 978-83-223-2073-0 [dostęp 2022-09-28] (pol.).
- ↑ 70 lat ASP w Łodzi – Komitet Honorowy [online], 70lat.asp.lodz.pl [dostęp 2021-04-30].
- ↑ a b c d e f g Łodzianie – 1975, „Odgłosy”, 18 grudnia 1975.
- ↑ Redakcja, Kazimierz Karpiński – akty [online], Łódź Nasze Miasto, 28 kwietnia 2009 [dostęp 2021-04-30] (pol.).
- ↑ a b Monik@, POMNIK CZYNU REWOLUCYJNEGO [online], baedeker łódzki, 21 września 2016 [dostęp 2021-04-30].
- ↑ Przegląd artystyczny, Państwowy Instytut Sztuki, 1969 [dostęp 2022-09-28] (pol.).
- ↑ Miesięcznik literacki, Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa”, 1973 [dostęp 2022-09-28] (pol.).
- ↑ Przegląd artystyczny, Państwowy Instytut Sztuki, 1973 [dostęp 2022-09-28] (pol.).
- ↑ kt, 'W hołdzie wielkiemu pisarzowi, „Dziennik Popularny” (241 (9122)), 23 października 1978, s. 2 [dostęp 2015-09-28].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-04-07].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fotografia Kazimierza Karpińskiegow: Łodzianie –1975, „Odgłosy”, 18 grudnia 1975, s. 6.