Kielnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Kielnia
Ilustracja
Kielnia murarska
Przeznaczenie

nakładanie i rozprowadzanie zaprawy

Budowa

płytka stalowa, łącznik i rękojeść

Kielnia (z niem. Kelle) – narzędzie murarskie składające się z płaskiej stalowej płytki grubości ok. 1,5 do 2 mm, o trójkątnym lub trapezowym kształcie, połączonej z wygiętym w kształcie litery "S" łącznikiem wykonanym z pręta stalowego o średnicy ok. 8 – 10 mm. Całość zakończona drewnianym trzonkiem.

Służy do nakładania i rozprowadzania zaprawy budowlanej w trakcie układania murów (murowania) i do narzucania zaprawy podczas ręcznego tynkowania.

Kielnia z jedną zaostrzoną krawędzią jest także narzędziem używanym w archeologii.