Kiermielańce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kiermielańce
Kirmėliai
ilustracja
Państwo

 Litwa

Okręg

uciański

Rejon

oniksztyński

Gmina

Rogów

Populacja
• liczba ludności


181
(2001)

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kiermielańce”
Ziemia55°35′13″N 24°52′16″E/55,586944 24,871111

Kiermielańce[1] (lit. Kirmėliai) – wieś na Litwie, położona w okręgu uciańskim. Położona przy drodze 1239, dalej drogą 1213 2 km do Rogowa, 4 km od wsi Skowrody, 5 km od wsi Maksimiszki.

W końcu XIX w. i na początku XX w. na Kiermielańce składał się folwark i dwa dwory (jak zaznaczyli autorzy Słownika geograficznego byli tu: Stankiewiczowie 40 dz., Józefowiczowie 70 dz., Rostkowscy 50 dz.)[1].

W latach 1938–1944 była tu wiejska 4-klasowa szkoła litewska[2][3][4][5].

W 2023 we wsi jest sklep spożywczy (lit. KOOPS)[6] oraz atrakcja turystyczna (lit. Kirmėlių piliakalnis II)[7]. Zamieszkałych jest 159 mieszkańców i leży w pobliżu wsi (lit. Nausodė) i (lit. Pailgamiškis)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kiermielańce, powiat wiłkomirski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 74.
  2. Kula 1994 ↓, s. 84.
  3. Behan-Gazeta Noworudzka 1996 ↓, s. 3.
  4. Mackiewicz 2010 ↓, s. 48.
  5. Wichary, Kula 1996 ↓, s. 132.
  6. Mapa google [online], google.com [dostęp 2023-06-16] (pol.).
  7. Mapa google [online], google.com [dostęp 2023-06-16] (pol.).
  8. Mapcarta [online], mapcarta.com [dostęp 2023-06-16] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Behan. Wspomnienie o Antonim Mackiewiczu. „Gazeta Noworudzka z 29.02.1996”, 1996. Nowa Ruda: Ziemia Kłodzka. ISSN 1233-507X. 
  • Stanisław Mackiewicz. Moja droga do Politechniki Gdańskiej. „Pismo PG”. 4 (153), s. 48, 2010-04. Gdańsk: PG. ISSN 1429-4494. 
  • Edward Kula. Polonista nie powinien narzekać, na co się zdecydował. „Warsztaty Polonistyczne, 1994 nr 3, s. 84–91”, 1994. Wrocław: DODN. 
  • Gertruda Wichary, Edward Kula. Wspomnienie o A. M. O człowieku pedagogu i przyjacielu. „Warsztaty Polonistyczne 1996 nr 2, s. 132”, 1996. Wrocław: DODN.