Przejdź do zawartości

Kirkeøy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kirkeøy
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Norwegia

Akwen

Morze Północne

Powierzchnia

29,6 km²

Najwyższy punkt

Botneveten m n.p.m.

Populacja (2017)
• liczba ludności


1345

Położenie na mapie Norwegii
Mapa konturowa Norwegii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kirkeøy”
Ziemia59°03′14″N 11°01′31″E/59,053889 11,025278
Kościół, od którego wyspa wzięła swą nazwę

Kirkeøy lub Kjerkeøynorweska wyspa w gminie Hvaler, na terenie której znajduje się wioska Skjærhallen.

Wyspa ma 29,6 km² powierzchni, a w 2017 roku mieszkało na niej 1345 mieszkańców. Najwyższy punkt wyspy to Botneveten znajduje się 72 metry nad poziomem morza. W wiosce Skjærhalden znajduje się centrum administracyjne gminy Hvaler[1]. Wyspa z kontynentem jest połączona przez podmorski tunel drogowy (Hvalertunnelen), który został otwarty w 1989 roku. Przechodzi on pod cieśniną Løperen do Asmaløy i dalej przez mosty do Fredrikstad. Tunel ma 3755 metrów długości. Został sfinansowany z opłat drogowych. Koszty zostały spłacone w 2007 roku, a w 2009 roku zaprzestano pobierania opłat[2].

Kościół

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wyspy w tłumaczeniu brzmiałaby Wyspa Kościelna i pochodzi od kościoła zbudowanego na wyspie. Hvaler Kirke jest jednym z najstarszych kościołów w Norwegii. Pochodzi z XI-XII wieku. Przez wiele lat miał prywatnych kolatorów, dopiero w 1860 roku stał się własnością zboru. W latach 1953–55 przeszedł renowację pod kierunkiem architekta Håkona Christie. Znajdujący się w głównym ołtarzu obraz Ukrzyżowanie jest prawdopodobnie autorstwa Eggert Munch[3].

Na wyspie znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Whales Prestgårdskog, który powstał w 1993 roku, aby chronić lasy sosnowe i Arekilen. Na terenie tego drugiego znajduje się jezioro Arekilen, które kiedyś było fiordem, a obecnie znajduje się 1 m n.p.m. Na początku XX wieku podjęto decyzję osuszenia jeziora. W tym celu wybudowano śrubę Archimedesa napędzaną przez turbinę wiatrową. Projekt nadzorowany przez inżyniera rolnictwa, gdyż jego celem było pozyskanie gruntów ornych, zakończył się sukcesem i w 1916 roku jezioro wyschło. Ponieważ jezioro ponownie się zapełniło projekt został porzucony, a pod koniec XX wieku zostało pogłębione[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geir Thorsnæs, Kirkøy [online], Store norske leksikon, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-08-10] (norw.).
  2. Hvaler - Hvalertunnelen [online], www.hvaler.kommune.no [dostęp 2019-08-10].
  3. HVALER KIRKE [online], HVALER GUIDE VISIT HVALER [dostęp 2019-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-10] (norw.).
  4. HVALER GUIDE VISIT HVALER — Kirkøy [online], HVALER GUIDE VISIT HVALER [dostęp 2019-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-10] (norw.).