Koń dunajski
Koń dunajski jest dość zwyczajnym wierzchowcem i silnym koniem do lekkich zaprzęgów.
Historia, pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Koń dunajski ukształtował się jako rasa dopiero na początku XX wieku, poprzez skrzyżowanie oryginalnego ogiera noniusa z klaczami gidran. Otrzymywane z tej krzyżówki potomstwo było zwartej, silnej budowy. Wciąż jednak poprawiano rasę, dodając krew koni angloarabskich, a także folblutów, ale nie przyniosło to nadzwyczajnych rezultatów.
Użytkowość[edytuj | edytuj kod]
Dziś koń dunajski jest najpopularniejszym koniem na terenie Bułgarii pod wierzch i do lekkich zaprzęgów.
Budowa, pokrój, eksterier[edytuj | edytuj kod]
Mimo znacznej ilości krwi arabskiej i folblutów, jest tylko poprawny, o raczej pełnej sylwetce. Wygląda na to, że odziedziczył po swym przodku noniusie nie najlepsze cechy.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- zooferma.com (bułg.)
- skmarek-pg.com. skmarek-pg.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-27)]. (bułg.).
- agrosaveti.com (bułg.)
- horsesbg.com (bułg.)