Kościół Notre-Dame w Plévin
48°13′36,5″N 3°30′10,5″W/48,226806 -3,502917 IA00003724
| |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Plévin | ||||||
| Adres |
Rue de Paule, 22340 Plévin | ||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Wezwanie |
Notre-Dame | ||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Côtes-d’Armor  | |||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||
Położenie na mapie Bretanii  | |||||||
| 48°13′36,5″N 3°30′10,5″W/48,226806 -3,502917
| |||||||
Kościół Notre-Dame w Plévin – wzniesiony w 2 połowie XVII wieku. Od 1964 roku został wpisany do rejestru zabytków[1].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Kościół zlokalizowany jest w miejscowości Plévin, w departamencie Côtes-d’Armor, w regionie Bretania[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Budowę kościoła rozpoczęto w 1663 roku. Z tego okresu zachowała się jedynie wieża. Chór i kaplice pochodzą z lat 1687–1689. Inskrypcja na prawym filarze chóru wskazuje, że „3 maja 1689 roku biskup Quimper poświęcił wielki ołtarz oraz ołtarze różańcowe i św. Laurenta[3][4].
Budowa kościoła w drugiej połowie XVII wieku trwała długi czas. W 1663 roku wybudowano portal wejściowy, 1672 nawę, a 1689 transept. Kościół został konsekrowany 3 maja 1689 r. przez François de Coëtlogon, biskupa i hrabiego Cornouaille[5].
Kościół jest budowlą na planie krzyża i składa się z nawy o niskich bokach, o siedmiu przęsłach z nieco cofniętą dzwonnicą, oraz dwóch kaplic skrzydłowych, na poziomie ostatnich przęseł oraz chóru flankowanego dwiema kaplicami wychodzącymi na transept[6].
W XIX wieku nawa została całkowicie przebudowana. 6 września 1885 roku rozpoczęto renowację kościoła. Przedsiębiorca Canivet de Coray odrestaurował nawę i zachodnią fasadę w latach 1885–1887. Architektem był Ernest le Guerranic[1].
W sierpniu 1950 roku w dzwonnicę uderzył piorun. Po znacznych zniszczeniach odbudowano iglicę o wysokości 10,40 m. Spoczywa ona na kwadratowej płycie betonowej o grubości 10 cm i boku 2,70 m. W latach 70. dokonano elektryfikacji dzwonów. W 1996 roku wyremontowano kompleksowo dach[7].
W kościele znajduje się barokowy ołtarz z końca XVII wieku oraz dwie rzeźby: św. Izydora, św. Jerzego (XVII w.) z polichromowanego drewna. Przeniesiono tu również figurę Vierge à l'Enfant de Plévin[8]. W zakrystii znajdują się relikwie księdza Maunoira[5].
Pośrodku nawy głównej znajduje się grób bretońskiego misjonarza, ojca Juliena Maunoira. Zmarł w Plévin 28 stycznia 1683 roku i został pochowany 10 lutego następnego roku w grobie rodziny Kerlouet. Około 1825 roku jezuici podarowali parafii malowaną drewnianą figurę przedstawiającą klęczącego Mouniora. Położono ją na jej grobie. 4 października 1847 roku otwarto grób, a starą kapliczkę zastąpiono nowym, dębowym relikwiarzem. Nad sklepieniem umieszczono kamień nagrobny z białego marmuru, otoczony prostą drewnianą kratą. Wyryto tam epitafium, upamiętniające karierę i śmierć księdza Maunoira[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b https://www.pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/IA00003724?listResPage=5&mainSearch=%22plevin%22&resPage=5&last_view=%22list%22&idQuery=%220ac057-ef62-63ac-7ff0-203716b05e8%22
- ↑ Monument de Plévin (22340) - Eglise Paroissiale Notre-Dame - Actuacity [online], actuacity.com [dostęp 2023-12-03] (fr.).
- ↑ Eglises et chapelles par paroisse [online], catholique.fr [dostęp 2024-04-23] (fr.).
- ↑ Photo à Plévin (22340) : Eglise Notre Dame. - Plévin, 321155 Communes.com [online], www.communes.com [dostęp 2023-12-03].
- ↑ a b Plévin : sur les pas du Tad MAd [online], Paroisses de Haute Cornouaille (22) [dostęp 2023-12-03] (fr.).
- ↑ Église à Plévin, 22340. [online], eglise-info.com [dostęp 2023-12-03] (fr.).
- ↑ Plévin - Eglise Notre-Dame [online], www.plevin.bzh [dostęp 2023-12-03].
- ↑ Statue : Vierge à l'Enfant dite Notre-Dame de Délivrance [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-10-22].
- ↑ [http://www.infobretagne.com/plevin.htm Pl�vin : Histoire, Patrimoine, Noblesse (commune du canton de Ma�l-Carhaix)] [online], www.infobretagne.com [dostęp 2023-12-03].