Kościół San Paolo Converso
45°27′26″N 9°11′17″E/45,457222 9,188056| zdesakralizowany | |||||||||||||||||
 Fasada dawnego kościoła | |||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||
| Wezwanie |
San Paolo Converso | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Mediolanu  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Lombardii  | |||||||||||||||||
| 45°27′26″N 9°11′17″E/45,457222 9,188056
| |||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||
Kościół San Paolo Converso – barokowy zdesakralizowany rzymskokatolicki kościół w Mediolanie, położony w dzielnicy Ticinese. We wnętrzu zachowały się obrazy mistrzów z Cremony: Giulio, Antonio i Vincenzo Campi. Obraz Pięćdziesiątnica autorstwa Simone Peterzano został przeniesiony do pobliskiej bazyliki Sant'Eufemia[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamień węgielny pod budowę kościoła został wmurowany 1 marca 1549. Budowa była prowadzona z inicjatywy Paoli Lodovica Torelli, hrabiny Guastalla oraz Antonio Maria Zaccaria, założyciela nowego żeńskiego zakonu Suore angeliche di San Paolo (Anielanki Świętego Pawła). Wznoszono kościół wraz z klasztorem. Wnętrze zostało podzielone na dwie części – klauzurową i dostępną. W 1564 Antonio Campi ukończył prace nad freskiem w prezbiterium i rozpoczął prace nad freskami w kaplicach. W latach 1586-89 Antonio i Vincenzo Campi zdobili sklepienie świątyni. Fasada, najprawdopodobniej zdobiona przez Ercole Turati Cerano, datowana jest na lata 1601-1619. Obraz Pięćdziesiątnica autorstwa Simone Peterzano został później przeniesiony do pobliskiej bazyliki Sant’Eufemia. Od XVII w. wnętrze kościoła było wykorzystywane jako magazyn[1].
Obecny kościół[edytuj | edytuj kod]
Kościół San Paolo Converso pozostał zdesakralizowany, wyłączony z kultu i mieści nową siedzibę spółki CLS architetti. W 2014 w przestrzeni nawy głównej wzniesiona została zamknięta przeszkleniem, czterokondygnacyjna stalowa konstrukcja, na której piętrach rozmieszczone są biura i sale konferencyjne. Poszczególne kondygnacje łączą stalowe schody. Cała konstrukcja nie ingeruje i nie narusza substancji zabytkowej budowli. Przestrzeń przedniego kościoła została w całości przeznaczona na miejsce poświęcone dyscyplinom twórczym, w którym można organizować wystawy i instalacje otwarte dla publiczności. Tylny kościół zachował funkcje dla zakonnic z sąsiedniego klasztoru[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert Ribaudo: Chiesa di S. Paolo Converso Milano (MI). lombardiabeniculturali.it, 2009. [dostęp 2017-11-27]. (wł.).
- ↑ CLS Architetti: Chiesa San Paolo Converso CLS Architetti Studio Milano 2014. clsarchitetti.com. [dostęp 2017-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-01)]. (wł.).