Kolegium jezuitów w Dorpacie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolegium jezuitów w Dorpacie
kolegium jezuitów
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Dorpat

Data założenia

1586

Data zamknięcia

1625

brak współrzędnych

Kolegium jezuitów w Dorpacieuczelnia jezuicka prowadzona w Dorpacie (dziś: Tartu) w latach 1586-1625.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kolegium powstało po zwycięstwie Rzeczypospolitej w w wojnie z Rosją (1577-1582) i odzyskaniu Inflant.

Zostało założone w 1586 z fundacji króla Stefana Batorego, który jednak zmarł w trakcie jego budowy[1]. Uczelnia powstała na terenie zdominowanym przez wielonarodową ludność protestancką, gdzie katolicy byli mniejszością, a placówka miała charakter misyjny[1].

W 1600, w trakcie wojny polsko-szwedzkiej, miasto dostało się w ręce Szwedów pod wodzą Karola Sudermańskiego. Kolegium zostało zajęte i złupione, a jezuici uwięzieni. Kolegium otwarto ponownie po odbiciu miasta przez Karola Chodkiewicza w 1603, jednak aż do 1619 nie powróciło do swej pełnej działalności. Miasto zostało ponownie zdobyte w 1625, w kolejnej wojnie polsko–szwedzkiej, co ostatecznie położyło kres jezuickiemu kolegium w tym mieście[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Załęski 1905 ↓, s. 275.
  2. Załęski 1905 ↓, s. 277-280.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Załęski, Jezuici w Polsce. t. IV. Dzieje 153 kolegiów i domów jezuitów w Polsce, Kraków 1905.