Komórka konidiotwórcza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
n – konidiofor, k – komórka konidiotwórcza, br – konidium

Komórka konidiotwórcza – u grzybów jest to końcowa strzępka, w której, lub na której wytwarzane są w drodze rozmnażania bezpłciowego zarodniki zwane konidiami[1]. Proces ich wytwarzania to konidiogeneza. W zależności od budowy oraz sposobów konidiogenezy wyróżnia się następujące typy komórek konidiotwórczych:

  • ampuła – komórka maczugowato lub beczułkowato rozszerzona
  • sympodula – komórka w której kolejne konidia tworzone są powyżej wcześniej utworzonych
  • annelida – komórka, w której konidia powstają enteroblastycznie, przez proliferację wewnętrznej ściany komórkowej
  • fialida – komórka wytwarzająca konidia enteroblastycznie na swoim butelkowato rozszerzonym szczycie.
  • komórka tretyczna (porowa) – komórka walcowata lub cylindryczna, często kolankowato wygięta, wytwarzająca konidia zazwyczaj w kilku punktach konidiotwórczych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edmund Malinowski, Anatomia roślin, Warszawa: PWN, 1966.
  2. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.