Komitet planowania łączności cywilnej

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Komitet planowania łączności cywilnej (Civil Communications Planning Committee - CCPC) został powołany na mocy Traktatu Północnoatlantyckiego w 1950 roku. Jest jednym z dziewięciu specjalnych komitetów NATO, wykonujących działania z zakresu planowania obrony cywilnej na sytuację zagrożeń (CEP). Podlega bezpośrednio pod Wysoki komitet planowania centralnego na sytuacje nadzwyczajnych zagrożeń (SCEPC).

Komitet zajmuje się wszelkimi kwestiami związanymi z koordynacją kwestii współdziałania cywilnej telekomunikacji ze strukturami NATO w czasie kryzysu i wojny. Sferą zainteresowania komitetu jest utrzymanie działania telekomunikacji na rzecz sektorów politycznego, ekonomicznego i wojskowego. Cywilna komunikacja w rozumieniu komitetu to m.in. wszelkie państwowe i prywatne firmy, świadczące usługi z zakresu telekomunikacji oraz poczta. Komitet nie zajmuje się kwestiami związanymi z urządzeniami telekomunikacyjnymi, które znajdują się w gestii wojska lub NATO.