Konstantyn (współcesarz bizantyński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstantyn (ur. w 864 lub 866; zm. 3 września 879) – od urodzenia nazywany był Symbatiosem, imię Konstantyna przyjął w okresie gdy panował jako współcesarz Bizancjum - od 869 do 3 września 879 roku - u boku swego ojca Bazylego I.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Oktawiusz Jurewicz (red.): Encyklopedia kultury bizantyńskiej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2002. ISBN 83-235-0011-8.