Korpus płużny
Korpus płużny - główny zespół roboczy pługa. Składa się z lemiesza, odkładnicy, słupicy, płozu, listwy usztywniającej, odkładającej i ścinającej[1]. W celu otrzymania równych powierzchni do łączenie części korpusu stosuje się specjalne śruby wpuszczane noskowe lub kwadratowe.
Rodzaje korpusów płużnych
[edytuj | edytuj kod]- korpus lemieszowy - elementem łączącym poszczególne części korpusu jest słupica, do której są przykręcone: lemiesz, odkładnica i płóz zakończony piętką[2]; w pługu wielokorpusowym piętka występuje ona tylko w ostatnim korpusie[3].
- korpus talerzowy - składa się z talerza osadzonego na osi przymocowanej do słupicy, nad którym umocowana jest odkładnica.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marks 1997 ↓, rozdz. 1.3.1.
- ↑ Waszkiewicz i Kuczewski 1998 ↓, s. 14.
- ↑ Marks 1997 ↓, rozdz. 1.3.6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norbert Marks: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny do uprawy, pielęgnacji, nawożenia, siewu, sadzenia i ochrony roślin. Kraków: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie, 1997. ISBN 83-86524-18-9.
- Czesław Waszkiewicz, Józef Kuczewski: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny i urządzenia do produkcji roślinnej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998. ISBN 83-02-06052-6.