Kortomenus koreanus
Kortomenus koreanus | |||
(Paśnik, 2001) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj |
Kortomenus | ||
Gatunek |
Kortomenus koreanus | ||
Synonimy | |||
|
Kortomenus koreanus – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic, jedyny z monotypowego rodzaju Kortomenus. Endemit Półwyspu Koreańskiego.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2001 roku przez Grzegorza Paśnika na łamach „Acta Zoologica Cracoviensia”. Jako lokalizację typową wskazano góry Kumgangsan w północnokoreańskiej prowincji Kangwŏn. Epitet gatunkowy pochodzi od lokalizacji typowej[1]. W 2019 roku przeniesiony został do nowego rodzaju Kortomenus przez Volkera Assinga. Nazwa rodzajowa to połączenie słowa Korea z nazwą rodzaju Syntomenus. Jako przypuszczalnych bliskich krewnych Kortomenus Assing wskazał rodzaje Syntomenus i Colusa[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o wydłużonym, smukłym ciele długości od 3,4 do 3,8 mm[2].
Ciemnobrązowa do czarnej z rudymi czułkami i głaszczkami głowa jest tak szeroka jak długa lub niewiele szersza niż dłuższa, z wierzchu punktowana grubo i tak gęsto, że przestrzenie między punktami mają formę listewek. Cechują ją wypukłe oczy, warga górna o zbieżnych brzegach bocznych i wypukłym brzegu przednim, głaszczki szczękowe o członie trzecim niemal czterokrotnie dłuższym niż szerokim oraz bardzo długi i wąski, na szczycie nierozdwojony i opatrzony parą drobnych sensillów języczek. Szerokość szyi wynosi około 2/5 szerokości głowy[2].
Brązowe do czarniawego, niewiele węższe od głowy i nieznacznie dłuższe niż szerokie przedplecze ma grubo i bardzo gęsto punktowaną powierzchnię. Na niewiele krótszych od przedplecza, ciemnobrązowych do czarniawych pokrywach punktowanie jest drobniejsze i mniej gęste. Odnóża są rude. Stopy tylnej pary mają pierwszy człon trochę krótszy niż dwa następne razem wzięte[2].
Przewężony nasadowo odwłok ma segmenty od trzeciego do czwartego lub piątego ciemnorude, a pozostałe czarniawe. Tergity od trzeciego do szóstego są mikrorzeźbione oraz drobno i gęsto punktowane z wyjątkiem wcisków na ich przedzie, gdzie punktowanie jest grube. Wciski na wspomnianych tergitach oraz przód tergitu siódmego zaopatrzone są w pośrodkowe żeberka. Tylny brzeg ósmego tergitu jest pośrodku wklęśnięty. Genitalia samca mają zwartej budowy edeagus z dużą i długą crista apicalis, przeciętnie długim wyrostkiem wentralnym oraz paramerę z płatem wierzchołkowym o połowę krótszym od części nasadowej[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad ten zasiedla wilgotne mchy i ściółkę na pobrzeżach potoków[2].
Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Półwyspu Koreańskiego, podawany z Korei Północnej i Południowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ G. Paśnik. The North Korean Aleocharinae (Coleoptera, Staphylinidae): diversity and biogeography. „Acta zoologica cracoviensia”. 44, s. 185–234, 2001.
- ↑ a b c d e f g Volker Assing. A revision of the species of “Blepharhymenus” of the Palaearctic and Oriental regions (Coleoptera: Staphylinidae: Aleocharinae: Oxypodini). „Koleopterologische rundschau”. 89, s. 29–106, 2019.