Korytnica (jezioro)
Widok z kajaka | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Wysokość lustra |
77,7-77,8 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
97,5-111,3 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Objętość |
2636,5 tys. m³[2] |
Hydrologia | |
Klasa czystości wody |
III (2002)[3] |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Drawno | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego | |
53°13′02″N 15°59′24″E/53,217222 15,990000 |
Korytnica – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Drawno, leżące na terenie (Równiny Drawskiej – Puszczy Drawskiej).
Zasilane przez rzeki Korytnicę i Kamionkę.
Otoczone w większości powierzchniami leśnymi. Linia brzegowa sucha, porośnięta szuwarami, występują dość wysokie skarpy. Dno często muliste. Na wodzie unoszą się grążele i grzybienie. W Nowej Korytnicy znajduje się pole biwakowe z pomostami dla letników i wędkarzy[1].
Dane morfometryczne
[edytuj | edytuj kod]Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 97,5 ha[1] przez 100,0 ha[3] do 111,3 ha[2].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 77,7 m n.p.m.[3] lub 77,8 m n.p.m.[2][1] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,4 m[2][1], natomiast głębokość maksymalna 4,7 m[2][1].
Na podstawie badań przeprowadzonych w 2002 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[3].
Hydronimia
[edytuj | edytuj kod]Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Korytnica[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Nowa Korytnica[1][3][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Wędkuję.pl.
- ↑ a b c d e Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 211. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 211. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 152, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-02-28].