Kraniotrakcja
![]() Kranioklast Brauna | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
Kraniotrakcja – jedna z operacji pomniejszających objętość płodu, polega na zaciśnięciu przebitej czaszki za pomocą kranioklastu (cranioclasia) i wydobyciu płodu za przebitą główkę.
Wstępne warunki[edytuj | edytuj kod]
- ujście szyjki macicy musi być rozwarte ≥ 6-7 cm
- sprzężna prawdziwa ≥ 6 cm
Wykonanie[edytuj | edytuj kod]
Wykonanie kraniotrakcji jest 6-etapowe z zastosowaniem kranioklastu Brauna.
Kranioklast Brauna składa się z 2 części:
- łyżki wewnętrznej - masywnej części o rowkowanej powierzchni
- łyżki zewnętrznej - części z okienkiem, o gładkiej powierzchni
Etapy:
- Wprowadzenie łyżki wewnętrznej przez otwór po przebiciu główki
- Wprowadzenie zewnętrznej, okienkowatej łyżki możliwie najwyżej na twarzyczkę
- Złożenie łyżek w zamku
- Kontrola nałożenia kranioklastu (głębokość w czaszce, przypadkowe ujęcie szyjki macicy/pochwy)
- Zamknięcie kranioklastu i skręcenie zamka
- Wykonanie trakcji
Sytuacje szczególne[edytuj | edytuj kod]
Płód zmacerowany[edytuj | edytuj kod]
U płodów zmacerowanych często nie udaje się założyć kranioklastu lub kranioklast łatwo się odrywa. W takim przypadku na czaszkę płodu zakłada się klemy Collina lub stosuje się kleszcze kostne Boero.
Następująca główka[edytuj | edytuj kod]
Jeśli w położeniu miednicowym główka zostaje zatrzymana nad wchodem miednicy to płód można uratować tylko za pomocą rękoczynu Martina-Wieganda-von Winckela. Jeśli główka nie może wstawić się do wchodu miednicy, to należy przebić następującą główkę. Zabieg ten jest trudny ze względu na grube części miękkie okolicy szyi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Joachim W. Dudenhausen: Położnictwo praktyczne i operacje położnicze. Warszawa: PZWL, 2010, s. 365-368. ISBN 978-83-200-4032-6.